ช่วงเย็นหลังเลิก
งานเราไปกินข้าวและซื้อของกับเพื่อนตามปกติ และตอนกลับเราต้องต่อวินมอเตอร์ไซด์กลับ ซึ่งวันนี้ก็เช่นกัน หลังจากซื้อของใช้เสร็จเวลาประมาณสามทุ่มนิดๆ เราและเพื่อนไปต่อคิวรอวินอยู่ ทางออกลาดพร้าวซอย 4 ของ MRT พหลโยธิน ปกติเพื่อนจะให้เราไปก่อนและรอขึ้นคันถัดไป แต่วันนี้เพื่อนเราไปก่อนและเป็นเรายืนรอคันถัดไป
ระหว่างที่เราและคนอื่นๆยืนรอคิววินตามปกติอยู่นั้นก็มีผู้ชายขี่มอเตอร์ไซด์คันหนึ่งมาจอดตรงที่จอดรับผู้โดยสาร และพูดว่า "ครับ" พร้อมกับพยักหน้า ซึ่งปกติวินจะทำแบบนี้เพื่อเป็นสัญญาณบอกว่าคิวถัดไปเชิญครับ
เราจึงเดินไปและบอกว่า "ไปที่ ##### ค่ะ" และก้าวไปซ้อนท้าย ซึ่งเราได้ทำพลาดไป เราไม่ได้หยุดคิดเลยว่า "ทำไมคนนี้ๆไม่ใส่เสื้อวิน"
รถมอเตอร์ไซด์เป็นแบบที่มีถังน้ำมันอยู่ข้างหน้า ตัวถังไม่ใหญ่นักเป็นสีขาวมีสติ๊กเกอสีดำเป็นสามเหลี่ยมแปะอยู่หนึ่งจุด เบาะนั่งสีออกเทาๆ เราไม่รู้ยี่ห้อหรือรุ่นมอเตอร์ไซด์ ไม่ทันได้สังเกตุป้ายทะเบียนรถว่ามีหรือไม่มี หน้าคนขับเราเห็นไม่ชัดเพราะแสงน้อยและเพราะเราไม่ได้ตั้งใจจ้องหน้าคนขับด้วย เท่าที่จำได้คือคนขับมีผิวเข้มและผมหยักศกสีดำ
หลังจากเราขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายแล้ว ผู้ชายคนนี้ ก็ขับออกไปทางถนนวิภาวดี ด้วยความที่รถมีพื้นที่ให้นั่งน้อยและเบาะรถน่าจะผ่านการปรับ
แต่งมาให้บางลงและลาดไปข้างหน้า เราก็เป็นผู้หญิงตัวไม่ค่อยเล็กและใส่เดรสกระโปรงด้วยเราจึงทรงตัวลำบาก ต้องเกร็งและจับเบาะให้แน่นๆ เพราะรู้สึกเหมือนจะตกอยู่ตลอดเวลา
ตรงนี้เรายังไม่สงสัยเพราะบางครั้งวินก็พาเราลัดไปทางซอยด้านหลัง บางครั้งก็ไปทางถนนใหญ่ และผู้ชายคนนี้ก็ขับไปตามทางเรื่อยๆจนถึงจุดที่ต้องเลี้ยวเข้าซอยเรา..... แต่เขาขับเลยไปค่ะ!!!
เราก็บอกว่า "พี่คะ เลยซอยแล้วค่ะ"
ซึ่งผู้ชายคนนี้ก็ตอบกลับมาว่า "อ่าว" และชะลอรถลง แล้วก็ขับไปต่อ เราก็เข้าใจว่า เขาจะไปเข้าซอยข้างหน้าแทนการขี่สวนเลนกลับไป
แต่พอเราเริ่มทรงตัวไม่ค่อยได้แล้วเหมือนใกล้ตกแล้ว จึงบอกไปว่า "พี่คะ ชะลอหน่อยได้ไหมคะ หนูจะตกแล้ว"
สิ่งที่เขาทำคือ... หัวเราะ แล้วเร่งความเร็วขึ้น และขับไปอยู่กลางถนน "พี่คะ ขับช้าๆได้ไหมคะ หนูจะตกแล้วจริงๆ" ถ้าตอนนั้นเราตกลงไปคือโดนรถยนต์ที่ตามมาข้างหลังชนแน่นอน
เขาก็เริ่มขับช้าลงและกลับไปขับขอบถนนเหมือนเดิม แล้วก็พูดขึ้นมาว่า "ก็ยื่นแขนมาข้างหน้าและจับไว้สิ" พร้อมจะเอื้อมมือซ้ายมาหาแขนเราเพื่อจะเอาไปจับเอวเขาไว้
เราก็ยังบอกเขาไปว่า "พี่คะหนูจะตกแล้วจริงๆ ชะลอหน่อยได้ไหมคะ" เขาตอบเรากลับมาว่า " อย่าพูดมาก เดี๋ยวก็แทงซะหรอก" แต่เราได้ยินไม่ชัดและจะตกแล้วจริงๆ เลยขอร้องเขาไปอีกรอบว่า "พี่คะ หนูจะตกแล้วจริงๆค่ะ"
ครั้งนี้เขาไม่ตอบเราแต่เลี้ยวเข้าไปซอยหนึ่งพร้อมกับพูดว่า "อยากโดดลงไปนักก็โดดสิ เอ้า โดดสิ
แม่-ง เดี๋ยวก็เอามีดแทงซะหรอก เงียบๆซะ" แล้วเขาก็โค้งออกมาที่ถนนใหญ่และขับต่อไป
เรามองไปข้างทางหาที่ๆ มีแสงสว่างและคนอยู่ ซึ่งไม่มีเลยค่ะ ด้านหลังถึงจะมีรถยนต์ตามมาอยู่บ้างแต่อยู่ไกล เราจึงตัดสินใจ กระโดดลงไป เราล้มและกลิ้งไปบนพื้น ตอนนั้นไม่รู้สึกเจ็บเลย คิดแค่ว่าจะต้องหนี ต้องรอดและกลับไปให้ได้
หลังจากเราทรงตัวได้ เราก็รีบไปหาพี่ยาม พี่ยามหันไปมองผู้ชายคนนั้น แต่ผู้ชายคนนั้นได้ขับรถหนีไป เห็นรถแท็กซี่คันหนึ่งชะลอ น่าจะเห็นตั้งแต่เรากระโดดลงมาและวิ่งไปหาพี่ยามแล้ว ซึ่งเราก็หันไปโบกค่ะ แล้วเราก็ได้กลับมา มีแผลถลอกเล็กน้อยและแขนขวาเคล็ด แต่ดีแล้วที่ได้กลับมาแลกกับการเจ็บตัวเพียงแค่นี้...
เราอยากจะเตือนทุกๆคนนะคะ ทั้งผู้หญิงและผู้ชายค่ะ เพราะคนไม่ดีมีอยู่ทุกที่และไม่รู้ว่าเหยื่อรายถัดไปของมิชฉาชีพพวกนี้จะเป็นใคร ควรดูให้ดีว่ามีเสื้อวินไหม ถ้าไม่มีอย่าขึ้นไปเลยนะคะ อันตรายถึงมีเสื้อวินแล้วก็ดูให้ดีๆ ว่าใช่วินเขตนั้นๆ ไหม ถ้าไม่ใช่ก็ไม่น่าไว้ใจนะคะ
กระทู้จากคุณ ปิดบริการ เว็บพันทิป
http://pantip.com/topic/33722385
