
มีอยู่วันนึงที่ได้ไปนั่งคุยกับผู้เฒ่าผู้แก่แถวบ้านเรื่องคาถาอาคมที่ป้องกันงู เรามีคาถาของนายพรานเที่ยวป่าและเคยใช้ได้ผลมาแล้วาเล่าให้ตาฟัง
ตาแกฟังก็ยิ้ม แล้วก็บอกว่า "ของผมมีเด็ดกว่านั้นอีก" เราก็เลยซักไซ้ไล่เรียงจนได้ความว่า
'ทุกวันตอนเช้าที่แกออกไปเกี่ยวหญ้าเลี้ยงวัว แกจะพกของสิ่งนั้นติดเอวไปทุกวัน นั่นก็คือเห็ดมะนาว'
มีคุณสมบัติคือ งูจะอ้าปากไม่ขึ้นเวลาฉกกัด และบางที่ก็จะเลื่อยหนีผ่านไปโดยไม่กลับมาทำอันตราย
แกได้ความรู้นี้มาจากพ่อของแก เราสนใจก็เลยขอดู แกก็เลยหยิบมาให้ดู
ถามแกว่า 'ต้องมีคาถาอาคมกำกับมั้ย' แกบอก 'ไม่ต้อง มันมีฤทธิ์ของมันเอง'
แกเล่าเหตุการณ์จริงในชีวิตแกว่า เช้าวันหนึ่งแกออกไปเกี่ยวหญ้าเลี้ยงวัวตามปกติ แกโดนงูเห่านากัดตรงน่องซ้าย แต่แปลกที่งูไม่ได้อ้าปากขณะที่กัดโดนเนื้อแก แกเลยสำเร็จโทษงูตัวนั้นด้วยเคียวเกี่ยวหญ้าคอขาด และมีบางคนเอาไปทดลองกับงูที่อยู่ที่ขายร้านอาหารป่าที่ขังไว้ในกรง โดยตอนแรกเอาไม้ยาวๆแหย่เข้าไปตรงหน้างู งูก็จะกัดปลายไม่ติดทันที แต่ครั้นเอาเห็ดมะนาวผูกที่ปลายไม้แล้วแหย่ไปตรงหน้างูใหม่ ปรากฏว่างูหลายตัวไม่กล้าที่จะชูคอสู้หน้ากับเห็ดมะนาวที่อยู่ปลายไม้เลย ได้แต่ขดหัวแล้วหนีไปทางอื่น แต่ก็มีบางตัวที่บังอาจแผ่แม่เบี้ยสู้กับเห็ดมะนาว แต่มันก็ไม่ได้อ้าปากฉกเห็ดมะนาวที่ปลายไม้ เพียงแต่ทำท่าฉกตามวิสัยของงูเท่านั้น เมื่อเราได้ฟังจากปากของตาดังนั้นแล้ว ก็เลยมีความคิดที่อยากจะมีไว้ใช้ติดตัวบ้าง(เพราะเราก็ต้องเกี่ยวหญ้าเลี้ยงวัวเหมือนกัน) และแถวบ้านเราก็เป็นดงงูเห่าอีกด้วย ก็เลยถามรายละเอียดแกว่า 'จะไปหาได้ที่ไหน' แกบอกว่าในเขตแถวบ้านเราไม่มี เราก็เลยนึกถึงเพื่อนที่อยู่ในป่า เพื่อนของเราคนนี้มีไร่มะนาวอยู่ประมาณ 20 ไร่ คิดว่าคงต้องมี 'ต้นมะนาวที่มีอายุเยอะๆตายบ้างแล้ว' และสภาพภูมิกาศในป่าน่าจะเอื้อแก่การเจริญเติบโตของเห็ดชนิดนี้มากกว่าอากาศในเมือง
สุดท้าย เราก็ได้มีโอกาสไปเก็บเห็ดมะนาวจากต้นมะนาวที่ตายแล้วมาคาดเอวเพื่อป้องกันงูพิษจนได้.