จากประสบการณ์ตัวเองไม่น่าจะอยู่ที่จิตน่ะค่ะ คิดว่าอยู่เรื่องของคำตอบเสี่ยงทาย อยากยกตัวอย่างในสิ่งที่ถามให้พิจารณา 2 ข้อน่ะค่ะ คือ 1. ถามถึงเพื่อนเราขาดการติดต่อกันซึ่งเขาบอกว่าจะต้องไปเรียนอยู่ที่อเมริกาจึงถามว่าขณะนี้อยู่อเมริกาหรือไม่ (ซึ่ง จิต ณ ขณะนั้นเรามีความเชื่อสนิทว่าเขายังอยู่ที่ Hongkong ค่ะ แต่ด้วยไม่สามารถติดต่อสื่อสารกันได้) จึงถามช้างผลลัพธ์น้ำหนักช้างหลายกิโลลำพังนิ้วเล็กๆ ไม่แข็งแรงของดิฉันคงไม่สามารถยกได้แน่นอนแต่กลับยกได้เหมือนสภาพไร้น้ำหนักราวปาฏิหาร์ย์ง่ายดายแทบไม่ต้องออกแรง ครั้งที่สองคำตอบถ้าเขาอยู่อเมริกาก็จะยกไม่ขึ้น เราก็ไม่สามารถยกขึ้นเลยแม้แต่พยายามจะขยับออกแรงสุดๆ แล้วก็ตามค่ะ และลองถามสลับกันว่าอยู่ ฮ่องกง หรือไม่คำตอบกลับยกขึ้นได้ทั้ง 2 ครั้งโดยแทบไม่ต้องออกแรงใดๆ จึงสรุปผลลัพธ์เพื่อนอยู่อเมริกา...จึงทดลองพิสุจน์ความจริง...หาข้อมูลของเพื่อนจากเพื่อนต่อเพื่อนกันไปจนได้ทราบและสามารถติดต่อกันได้ในที่สุดเขาเรียนอยู่อเมริกามาเป็น 8 เดือนกว่าแล้ว
2. ทดลองถามถึงเนื้อคู่ เพราะคนที่เรามีความคาดหวังคบหากันอยู่ทุกอย่างเข้าใจกันดี happy คุยผ่านอินเตอร์เนตทุกวันตลอดแม้อยู่คนละฟากฟ้า แต่มาพบเจออีกคนโดยความบังเอิญด้านธุรกิจและเรารู้สึกดีในมิตรภาพของเพื่อนที่ดีกัน ด้วยเหตุอยากรู้ว่าคนแรกที่ติดต่อกันอยู่เป็นเนื้อคู่หรือไม่ จึงลองเสี่ยงทายจากช้าง ขณะเสี่ยงทายเป็นอะไรที่แทบจะทำใจยากนั่งทำสมาธิอยู่ครู่ใหญ่เพราะมีแรงปราศนาสูงส่งในใจขอให้เรากับคนแรกที่คุยกันทุกวันคือเนื้อคู่ ตอนแรกใจชื่นเมื่อครั้งแรกยกขึ้น พอเครั้งสองจิตตั้งมั่นแน่วแน่ขอให้ยกไม่ขึ้นท่องอยู่ในใจตลอด แต่ผลลัพธ์กลับกันกลายเป็นยกขึ้นง่ายดาย หัวใจแทบร่วงลงพื้นตามแรงมือที่อ่อนแรงเลยค่ะ แต่วันหลังมาถามถึงคนที่ 2 ว่าเป็นคู่กันหรือไม่เพราะเพิ่งรู้จักกันไม่ได้คิดอะไรมากมายเพียงแค่มิตรภาพคนรู้จักห่างๆ ยังไม่มีใจ ผลลัพธ์กลับเป็นเนื้อคู่ทำอย่างไรครั้งที่ 2 ยกไม่ขึ้นคะ กระชากแรงฉุดสุดขีดด้วยหวังจะให้ขึ้นกลับเหมือนช้างยึดแน่นกะพื้นปูนไม่ขยับยังไงยังงั้นเลยค่ะ ก็ช็อคกับผลลัพธ์มากทีเดียวคะ (แต่ก็ปลาบปลื้มใจสุดขีดที่ผลคนนี่เป็นเนื้อคู่เพราะชื่นชมตั้งแต่แรกพบเพียงไม่กล้าคิดมาก่อน)
