ความรักหรือภาวะพึ่งพิง ♥

ความรักหรือภาวะพึ่งพิง

ทันทีที่รู้ว่าคน (ที่เรา) รักจากไปสู่ที่ชอบ ๆ...คือไปอยู่กับคนที่เขาชอบมากกว่าเรา และที่ชอบของเขาเป็นที่ไม่ชอบของเรา ไม่ว่าหญิงหรือชายจะเกิดอาการกินไม่ได้นอนไม่หลับ จะเป็นจะตาย คำพูดที่ได้ยินอยู่เสมอจากปากของคนอกหักหรือผิดหวังในความรัก คือ "ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา (หรือเธอ)" ฟังดูแล้วก็รู้สึกน่าเห็นใจและออกจะเป็นห่วงผู้พูดเพราะเกรงว่าอาจจะคิดทำร้ายคนที่ตนรักและ/หรือทำร้ายตนเองเพื่อให้ตายด้วยวิธีการต่าง ๆ นา ๆ เป็นการบูชาความรัก คนที่พูดคงจะลืมไปว่า ก่อนที่จะพบจะมีเขาหรือเธอนั้นตนเองก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ แล้วทำไมทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องจบลงเพียงเพราะ "ขาดเขาหรือเธอไม่ได้"

จงอย่าเอาคำว่า "รักมากเหลือเกิน" หรือ "ถ้ารักกันแล้ว เราขาดกันไม่ได้" มาลวงหลอกใจตัวเอง เพราะนี่คงจะเป็นความเข้าใจผิดเกี่ยวกับความรักที่พบบ่อยที่สุด ความจริงแล้วคุณไม่ได้รักแฟนคุณหรอกครับ แต่เขาเรียกว่า "ภาวะพึ่งพิง" เพราะตราบใดที่คุณยังต้องพึ่งใครสักคนเพื่อความอยู่รอดของคุณ คุณก็ทำตัวเหมือนพยาธิในลำไส้ของเขา...มันทำให้ชีวิตคุณไม่มีทางเลือกและขาดอิสรภาพ มันกลายเป็นภาวะจำเป็นมากกว่าความรัก ความรักที่แท้ัต้องมีอิสรภาพ...คนสองคนจะรักกันได้ก็ต่อเมื่อเขาทั้งสองสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตามลำพังอย่างไม่เป็นทุกข์ แต่เขาทั้งสองก็เลือกที่จะใช้ชีวิตร่วมกันเพื่อความสุขที่มากขึ้น Dr.Scott Peck ซึ่งได้เขียนบรรยายเหตุการณ์เรื่องนี้ในหนังสือขายดิบขายดีชื่อ The Road Less Traveled ซึ่งท่านได้ให้แนวคิดเรื่อง "ภาวะพึ่งพิง" (Dependency) ไว้ด้วยความหมายว่า "เป็นภาวะที่เราไม่สามารถดำเนินชีวิตโดยปราศจากการดูแลเอาใจใส่จากบุคคลอื่น ในภาวะปกติเราอาจต้องพึ่งพิงขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นในกรณีที่เราได้รับบาดเจ็บหรือกำลังป่วย แต่หากเรามีสุขภาพร่างกายที่ดีแล้วยังต้องพึ่งพาผู้อื่นทางจิตใจเพื่อช่วยให้เรามีความสุข แสดงว่าสุขภาพทางจิตของเรากำลังย่ำแย่ เจ็บป่วยหรือบาดเจ็บ คนที่มีสุขภาพจิตดีจะให้ความรักแก่ตัวเองเป็น และดำเนินชีวิตได้โดยไม่ต้องพึ่งพาใคร คนที่มีสุขภาพจิตดีจะรู้จักใช้เวลาที่ผ่านไปช่วยเยียวยาบาดแผลให้สมานจนหายสนิท พร้อมภูมิต้านทานทางใจที่มากขึ้น"

คนเราอาจต้องพึ่งพาบุคคลอื่นในบางกรณี เพราะเราไม่ได้เก่งหรือทำเป็นหมดทุกอย่าง นั่นเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าคุณถึงขั้น "ขาดเขาหรือเธอไม่ได้" ถึงขนาดคิดฆ่าตัวตาย...ยิ่งแสดงว่า "แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่รัก แล้วจะให้ใครคนไหนมารักได้ล่ะครับ" หลายคนคิดว่าถ้าฉันฆ่าตัวตาย จะทำให้เขาหรือเธอรู้สึกผิดกับการกระทำของเขาหรือเธอที่ทิ้งเราไป ตั้งวัตถุประสงค์ของกิจกรรมว่า "เขาหรือเธอจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต"...คิดอย่างนี้มัก "ตายฟรี" ครับ

สำหรับผู้หญิงไทยในปัจจุบัน มีการศึกษา มีการงานและความสามารถไม่แพ้เพศชาย ไม่จำเป็นต้องอาศัยเพศชายเป็นผู้นำชีวิตเหมือนหญิงไทยสมัยโบราณ...การอยู่เป็นโสด เป็นหม้าย หรือหย่าร้าง ไม่มีผลถึงกับต้องตีอกชกหัว ตีโพยตีพายอยากจะตายเพราะชีวิตต้องไร้คู่ ผู้หญิงทั้งหลายทุกคนทั่วโลกสามารถใช้ชีวิตด้วยตนเองได้อย่างมีความสุขและภาคภูมิใจในเกียรติของลูกผู้หญิง และหากได้พบชายใดที่เราเห็นว่าทำให้ชีวิตเรามีความสุขมากขึ้นและดีขึ้นกว่าการอยู่คนเดียว คุณก็อยู่ในฐานะที่มีโอกาสเลือก...ไม่ใช่จำเป็นต้องเลือก หรือจำใจเลือกเขามาเป็นคู่ชีวิต ผมขอทวนประโยคเดิมที่จิตแพทย์ Dr.Scott Peck พูดกับคนไข้ด้วยภาษาต้นฉบับ "Love is the free exercise of choice. Two people love each other only when they are quite capable of living without each other but choose to live with each other" ถอดความว่า "ความรักที่แท้ต้องมีอิสรภาพ...คนสองคนจะรักกันได้ก็ต่อเมื่อเขาทั้งสองสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตามลำพังอย่างไม่เป็นทุกข์ แต่เขาทั้งสองก็เลือกที่จะใช้่ชีิวิตร่วมกันเพื่อความสุขที่มากขึ้น" หวังว่าอ่านมาจนจบแล้วคงไม่งงนะครับ ผมเชื่อว่าบทความนี้ช่วยปลุกสติของผู้ที่ผิดหวังในความรัก และหากท่านผู้อ่านเข้าใจแล้วก็คงไม่มีคนที่ได้อ่านบทความนี้ต้องคิดทำร้ายผู้อื่นหรือตนเองหรือถึงกับจบชีวิตลงเพราะขาดรัก

ที่มา : พี่ชาย บ้านแห่งรัก

Jesus loves you and so do I.

q*021 สันหาที่เปรียบของความรักจริงๆเลยคุณแจ๋ว

สวัสดีต่าย สวัสดีคุณเก๋

"ความรักที่แท้ต้องมีอิสรภาพ...
คนสองคนจะรักกันได้ก็ต่อเมื่อเขาทั้งสอง
สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตามลำพังอย่างไม่เป็นทุกข์
แต่เขาทั้งสองก็เลือกที่จะใช้่ชีิวิตร่วมกันเพื่อความสุขที่มากขึ้น"

ชอบมากคะ... ขอบคุณพี่หนูจิตใส ...

สวัสดีน้องเจเจ รักษาสุขภาพนะจ๊ะ

เราว่าที่เค้าฆ่าตัวตาย ก็ไม่ใช่บูชาความรัก หรือต้องพึ่งใครก็มี อีกเหตุหนึ่งและเป็นเหตุหลักก็คือ การถูกทิ้ง ทำให้รู้สึกว่าตนเองไร้ค่า ที่ผ่านมาคืออะไร ไม่มีความหมายอะไรเลยหรือ มันเป็นความเจ็บปวดแสนสาหัส และทุกข์ทรมานเกินบรรยาย เหมือนตกอยู่ในหลุมที่ไม่มีทางพาตัวเองปีนขึ้นมาได้ มันเจ็บปวดทุกข์ทรมานจนคิดว่า ขอตายไปดีกว่า .. จะเป็นอารมณ์ฃั่ววูบ อยู่ที่ว่า ตอนนั้น สะดวกกับการตายแค่ไหน เช่นไปชั่ววูบตอนอยู่บนระเบียงตึก ก็จะไม่มีสิ่งใดมารั้งเค้าไว้ได้ทัน ..

หากคุณมีเพื่อนที่กำลังอกหัก พยายามอยู่เป็นเพื่อนเค้า หรือไม่ก็หาสัตว์เลี้ยงมาให้เค้าดูแล เค้าจะพ้นช่วงนาทีวิกฤตมาได้นะ..

ขอบคุณคุณคนที่รอดมาได้สำหรับความคิดเห็นและข้อแนะนำสำหรับผู้ที่คิดสั้น

ขออนุญาตขยายความเกี่ยวกับข้อเขียนของนักจิตวิทยา Dr.Scott Peck อีกนิดนึง...ข้อเขียนของนักจิตวิทยาท่านนี้พยายามสื่อถึงว่า การที่ผู้ใดมีความคิดไม่ต้องการมีชีวิตอยู่อีกต่อไป (คิดสั้น) เมื่ออกหัก นั่นคือการที่เขาเอาชีวิตจิตใจของตัวเองไปแขวนไว้กับผู้อื่น (พึ่งพิงผู้อื่น) เขาไม่คำนึงว่าก่อนหน้าที่จะอกหัก เขาอยู่มาได้อย่างไร ต้องเอาชีวิตไปแขวนไว้กับคนที่ทำให้เขาอกหักไหม? เราเข้าใจว่านักจิตวิทยาท่านนี้แนะนำว่าก่อนหน้าจะอกหักเขาอยู่อย่างไร ก็ควรดำเนินชีวิตต่อไปอย่างนั้นไม่ควรคิดสั้น หากผู้ที่อกหักไม่เอาชีวิตจิตใจไปแขวนไว้กับคนที่ทำให้อกหัก นั่นก็คือเขามีอิสระทั้งร่างกายและจิตใจ และเขาจะไม่คิดฆ่าตัวตาย

ขอให้คุณมีแต่ความสุขในชีวิต q*054

q*021 บทความดีมากๆค่ะ เข้าใจให้ได้ด้วยยิ่งดี สำหรับคนมีความรัก q*021

สวัสดีตอนหัวค่ำจ้ะ ป้าแช่ม

q*022

มอนิ่งเจ้าค่ะ นู๋จี๊ด (หนูจิตใส ยาวอ่ะคะ) q*021
สุขสดชื่นกับวันชมพูนะคะ q*021

q*013 ป้าเสริฟกาแฟให้นะคะ ป้าชอบความรู้ที่หนูสรรหามาฝากกัน q*021

พอดีหนูเพิ่งตื่น เล่นซะเกือบเที่ยงเลย...มากินบะหมี่กันนะจ๊ะ

q*021 มื้อเย็นเลยเจ้าค่ะ q*021

สวัสดีจ้ะป้าแช่มและทุก ๆ ที่แวะมาเยี่ยมมาอ่าน หนูโผล่มาตรงนี้อีกทีก็ค่ำซะแล้ว

เข้านอนหลับฝันดีนะจ๊ะทุก ๆ คน ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง กินอิ่ม นอนหลับจ้ะ