|
|
ลุงจ๊อก
|
ผมดีใจครับที่คุณเข้ามา..ข้อความกระเพิ่งจะปรากฏเมือก่อน16นาฬิกานี้เอง เห็นชื่อขึ้นมาตั้งแต่ก่อน14นาฬิกา..
เรื่องที่เล่ามา..รอให้ทำอารมณ์ก่อน..เดี๋ยวจะตามมาอีก..
ก็อยากจะทราบว่าคุณนัทฯเป็นภูมิแพ้..แล้วเคยไปพบแพทย์ หรือสาหร่ายาหม้อมาบ้างหรือเปล่า
แล้วผมก็ขำๆที่เห็นคนไทยฯเอารูปลูกโจ๋มาเป็นโลโก้ มันไม่เหมือนลูกโจ๋ตัวจริง..แต่ก็ไม่แน่ใจ..ไม่แน่ใจว่าเป็นลูกโจ๋ตัวจริง หรือเป็นตุ๊กตา..
เมื่อคืนนี้ ผมได้พบกับเจ้าประสิทธิ์ ศรีสำโร้ง..เลยบอกกับมันไปว่า พี่เอาชื่อของมันไปเล่าสู่พรรคพวกในเว๊ปบอร์ด..บอกว่าคุณงงงง...พูดกลางไม่เป็น..มันหัวเราะชอบใจใหญ่เลย..หัวเราะไป..ยกแก้วไป..สำลัก...พ่นพรวด..ฮากันทั้งโต๊ะ..มันได้บอกข่าวดี(ดีแก่ตัวของมัน)ว่า..มันเป็นผอ.แล้ว..ศูนย์วิจัยพันธุ์สัตว์วังทอง พิโลก..คนบ้านเรา เป็นใหญ่ เป็นโตอีกคนแล้ว..ลูกชาวบ้านนะครับคนนี้ (เป็นใหญ่ เป็นโต..ไม่ได้หมายความว่าจะข่มเหงใครๆนะครับ..แฟนๆ)
แล้วผมก็โม้ไปมั่ง..อันตัวของตูนี้..ก็เป็นผอ..เหมียนกัลลล (ผัวอาจาย์) ก็ฮากันอีกรอบ...เอ้ายก..แก้วใสนะเว้ยยย..
ปกติผมจะไม่ดื่มหรอกครับ..ไม่ยุ่งเกี่ยวมานานเนิ่นแล้ว..แต่หากมีโอกาส..ที่ไม่สามารถหลีกลี้ได้..ก็สวมวิญญาณเดิมๆ..กินเหล้าเมากับ เปิ้นไม่นับเป็นลูกเกษตร กินแล้วเมาทุเรศ..ลูกเกษตรร้อยเปอร์เชนต์..
ผมดีใจ และภูมิใจนะครับ..ที่ได้มีเพื่อนเป็นคนโข่ทัย..แม้จะถูกอำ บ้าง..ก็เป็นธรรมดา คนเรายังไม่พบหน้ากัลลล
แล้วคุยกันใหม่นะครับ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ขอบคุณคุณปากเสียมากค่ะ
นัทจ๋าจะลองทำตามที่คุณปากเสียแนะนำ ขนแมวเหรอ ไม่รู้สิคะเห็นแพ้ทุกอย่าง แต่เวลาไปเมืองนอกไม่ยักกะแพ้ เอิ้กกกกก
เรื่องนายประชาชน จะเล่าให้ลุงจ๊อกฟังว่า เมื่อวานเพิ่งสอนหนังสือเรื่องไพร่และระบบศักดินา เมื่อก่อนไพร่รับใช้อำมาตย์ต้องเข้าเดือนออกเดือนทำงานให้มุนนาย แต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป อำมาตย์รับใช้ไพร่ คนที่เป็นข้าราชการต้องพึงสำนึกไว้ว่าตนเป็นผู้รับใช้ประชาชนไม่ใช่เจ้านาย เป็นผู้ให้บริการแก่ประชาชน นัทอบรมลูกศิษย์ไว้เลย วันหน้าเขารับราชการจะได้ไม่คิดว่าตนเป็นนายประชาชนค่ะ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
ขอบคุณคุณปากเสียมากค่ะ นัทจ๋าจะลองทำตามที่คุณปากเสียแนะนำ ขนแมวเหรอ ไม่รู้สิคะเห็นแพ้ทุกอย่าง แต่เวลาไปเมืองนอกไม่ยักกะแพ้ เอิ้กกกกก เรื่องนายประชาชน จะเล่าให้ลุงจ๊อกฟังว่า เมื่อวานเพิ่งสอนหนังสือเรื่องไพร่และระบบศักดินา เมื่อก่อนไพร่รับใช้อำมาตย์ต้องเข้าเดือนออกเดือนทำ งานให้มุนนาย แต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป อำมาตย์รับใช้ไพร่ คนที่เป็นข้าราชการต้องพึงสำนึกไว้ว่าตนเป็นผู้รับใช้ประชาชนไม่ใช่เจ้านาย เป็นผู้ให้บริการแก่ประชาชน นัทอบรมลูกศิษย์ไว้เลย วันหน้าเขารับราชการจะได้ไม่คิดว่าตนเป็นนายประชาชนค่ะ
ส่วนอาชีพรับราชการนั้น..ผมได้สั่งสอนคนในครอบครัว..และเป็นแบบอย่าง..หากจะให้ผมคุยออกมา..คงจะเป็นการยกย่องตนเอง..ตามโบราญท่านว่า..ฆ้องดี..ต้องตีดัง..แต่หากฆ้องดังเอง โดยไม่ต้องตี..เป็นฆ้องจัญไร..
แต่มีอยู่ครั้งนึง..ที่อ.กุยบุรี..เกษตรกรเข้าชื่อขอร้องอธิบดี..ไม่ให้ผมย้าย..แค่นี้คุณนัทฯคงจะมองภาพออกลางๆกระมังครับ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
มานั่งตรงนี้พักใหญ่แล้ว พยายามจะเชียนจะเล่าแต่ทำไม่ได้ อย่างที่บอกอะเน๊าะ ต้องมีอารมณ์ถึงจะเขียนจะเล่าได้
ตอนนี้ได้แต่นั่งหัวเราะที่ลุงจ็อกเล่ส ฮ่าๆๆ "กินเหล้าเมากับ เปิ้นไม่นับเป็นลูกเกษตร กินแล้วเมาทุเรศ..ลูกเกษตรร้อยเปอร์เชนต" สุดยอดวาทะในวงเหล้า
พูดถึงความภาคภูมิใจที่บ้านฉันไม่มีใครได้เป็นใหญ่เป็นโตเลยซักคน แต่เมื่อครั้งที่ลูกชายไปจับใบดำใบแดง
พ่อแม่หลายๆคนที่เห็นลูกจับได้ใบแดงร้องให้โหกันยกใหญ่ ฉันก็ยังงงๆ ร้องทำไม แต่พอลูกตัวเองจับใบแดงได้
พะเอ้ย!น้ำตาไหลไม่รู้ตัว ดีใจที่ลูกจะได้ไปเป็นทหาร ถูมิใจที่สุดในชีวิต เกิดเป็นลูกผู้ชายต้องไว้ลายความแข็งแกร่ง 
แต่ติดใจประโยคสุดท้ายของลุงจ็อกอ่ะ อำอะไรว๊า? ฮ่าๆๆๆ รู้แล้วอย่าบอกๆกับใครน๊า ร้องเพลงนี้ลุงเคยได้ยินเม๊าะ? ฮ่าๆๆๆ
แล้วเมืองนอกที่ครูไปมาอ่ะ มีแมวอยู่ด้วยป่ะ? เผอิญฉันเคยมีอพื่อนเป็นโรคนี้ เวลาที่มาย้านฉันทีไรจามอยู่นั่นแล้ว ตา้งี้แดงแจ๋เลย
มาบ้านฉันทีไรเป็นแบบนั้นทุกทีไป แล้วยังเคยได้ยินมา โรคแพ้เกสรดอกไม้ เคยได้ยินกันป่ะ อันนี้ไม่รู้เขาเป็นยังไงกันเหมือนกันนะ
ถึงหนุ่มดง นึกออกแล้ว "ล่องไพ" เคยอ่านเล่มเดียวชื่อตอน วิมานฉิมหลี"
เล่มเดียวจริงๆที่อ่านๆมานานมากกว่าสิบปีแล้ว ลืมหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ
แต่ที่อยากจะบอกคือ ลุงไม่อิจฉาพรานตาเกิ้นเลยซักนิด
เพราะที่บ้านลุงคนเดียวนี่ลุงก็ไม่ค่อยจะมีปัญญาแล้วพ่อเอ้ย(จะอายดีหรือปลื้มดีวะเนี่ย) ฮ่าๆ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
ความคิดเห็นที่ลุงเขียนไว้ข้างล่างที่กระทู้ของคุณแมนจัมโบ้ สุดยอดเกินคำบรรยาย เห็นด้วยทุกประการ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
กล้วยน้ำว้าสุกจะทำให้ระบบขับถ่ายดี มีวิทตามิน และแร่ธาตุที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย..น้ำผึ้งมีคุณภาพทางสมุนไพร..ผมหายจากการเป็นโรคกระเพาะ..ต่อมาเมื่อทานบ่อยๆ..โรคถูมิแพ้ก็หายไปด้วย..หายแบบไม่รู้ว่า เริ่มหายไปตั้งแต่เมื่อใด
ส่วนอาชีพรับราชการนั้น..ผมได้สั่งสอนคนในครอบครัว..และเป็นแบบอย่าง..หากจะให้ผมคุยออกมา..คงจะเป็นการยกย่องตนเอง..ตามโบราญท่านว่า..ฆ้องดี..ต้องตีดัง..แต่หากฆ้องดังเอง โดยไม่ต้องตี..เป็นฆ้องจัญไร..
แต่มีอยู่ครั้งนึง..ที่อ.กุยบุรี..เกษตรกรเข้าชื่อขอร้องอธิบดี..ไม่ให้ผมย้าย..แค่นี้คุณนัทฯคงจะมองภาพออกลางๆกระมังครับ
มองภาพออกแล้วค่ะ ดีใจค่ะ ที่บ้านเมืองเรายังมีข้าราชการดีๆ ที่เป้นข้าในพระบาทอย่างแท้จริง ครอบครัวนัทก็เป็นข้าราชการ เราก็ปฏิบัติหน้าที่ด้วยสำนึกว่าต้องรับใช้ประชาชน ชีวิตนัทไม่เคยโกงกิน ไม่เคยทำสิ่งผิด ไม่เคยรับสินบาทสินบน ทุกสิ่งทุกอย่างตรวจสอบได้ทั้งหมดหล่ะค่ะ งืมๆๆ สงสัยเรื่องขนแมวจะจริง เพราะไปเมืองนอกไม่มีขนแมวจริงๆ นิ แต่ทำไงได้ ก็เรารัก เขามานอนด้วยทุกคืน เอาเถอะ เพราะรักจึงยอม
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
ผมขอคุยกับคุณนัทฯก่อนครับ..หากทานน้ำผึ้งและกล้วยน้ำว้าสุก..และได้ผมหรือไม่ ช่วยบอกด้วย..เพราะผมอยากจะหราบถึงประสิทธิผล.
ดังที่เคยเล่าบอก..ผมเป็นกำพร้ามาแต่เด็กๆ..โดยย่าเป็นผู้เลี้ยงดู..ก่อนเข้าทำงานรับราชการ..ผมทำงานอยู่บริษัท..unitedflawmillแถวๆถ.ปู่เจ้าฯ เป็นQC.มีหน้าที่ตรวจสอบ และควบคุมคุณภาพสินค้าพืชไร่ หากคุณนัทฯเคยหัดทำเค็ก..แป้งของยูไนเตตฯเขามีชื่อครับ..ผมได้เงินเดือนหลายพัน..
แต่ต้องมาเป็นข้าราชฯก็เพราะย่า..ย่าต้องการเห็นผมแต่เครื่องแบบ(ย่าของผมก็ชอบชายในเครื่องแบบ)..ผมทำท่าจะไม่ตกลง..เพราะผมกำลังเพรินกับงาน..และได้ค่าตอบแทนเป็นเงินเดือน..เป็นโอที..เป็นโบนัสงเป็นแตะเอีย...ก็หลายตังค์อยู่..แต่ว่า..ย่าชักมีอารมณ์..มีงอน..ไม่พูดด้วย..เลยต้องไปครับ...ไปแต่งเครื่องแบบ..
เมื่อไปอยู่ได้แล้ว หลายๆอย่างเริ่มเข้าที่..ผมเป็นคนแรกครับ..ที่วิงออกกำลังที่เขาโต๊ะหยงกง สตูล..เมื่อวิ่งๆไป..ชักมีคนมาวิ่งมากขึ้นๆ..มีปูสื่อขายส้มตำ..ผมก็เปลี่ยนที่วิ่ง..ไปสนามบินสตูล..วิ่งวันละสองรอบ..มีคนไปวิ่งด้วยเต็มไปหมด..ผมเริ่มที่นั่นเป็นคนแรกอีกแหละ..
อ้าว..แล้วมาคุยทำไม..ก็คนเริ่มแก่..ก็เริ่มคุยถึงความหลัง...
เรื่องความซื่อสัตย์..ความสุจริต..การปฏิบัติตนในกรอบ..ในระเบียบ..เป็นเรื่องที่คนในตระกูลของผมถือสาครับ..ย่าของผมจะโกรธมาก..หากไม่ทำตามระเบียบ..เรื่องคดในข้อ งอในกระดูก..ห้ามทำ..เรื่องการให้ความร่วมมือแก่ส่วนรวม..ย่าเป็นแบบอย่าง..ย่าจะให้พี่ๆที่โตกว่าไปช่วยงานในวัด..เช่น เลื่อยไม้ทำศาลาการเปรียญ(วัดวาลุการาม..ต.โตนด คีรีมาศ)
การรักษากฏฯการให้ความร่วมมือ..ตรกูลของผมได้ทำมาในแต่ละช่วงอายุ..ของคนแต่ละรุ่น..สุดแล้วแต่ช่วงใด..จะทำได้แค่ไหน..แต่ก็มีบ้าง..บางคนในหมู่ญาติของผม..ไม่ปฏิบัติตาม..ก็ได้รับกรรมไปแล้ว..หากใครจะจำได้..คดีปล้นรถแบคโฮ..ไปฝังดิน..นั่นญาติของผมครับ..รับกรรมแล้ว..ที่ฑัณทสถาน
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ลุงจ๊อก
|
ความคิดเห็นที่ลุงเขียนไว้ข้างล่างที่กระทู้ของคุณแมนจัมโบ้ สุดยอดเกินคำบรรยาย เห็นด้วยทุกประการ
แต่คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมอ่ะครับ..เรื่องลูกโจ๋..
ตอบมาเลย..ของจริง..หรือของปลอม...หลังจากนั้น..คุณจะได้ความรู้ในเรื่องการดูแลสุขภาพของลูกโจ๋...
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
พยายามมองหา ลูกโจ๋ ที่ลุงว่า หาไม่เจอเลยงงว่า
อะไรคือลูกโจ๋ และเกี่ยวอะไนกะลูกโจ๋ ฉันโง้ง.. งงอ่ะลุง เล่าอีกทีเรื่องลูกโจ๋ได้เม๊าะ?
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
สวัสดีค่ะ คุณปากเสีย
ไว้นัทจะไปตลาดตอนเช้าไปซื้อกล้วยแล้วนำมาทานเป็นอาหารเช้าเสียเลย ดีกว่าทานตอนเย็นเพราะมีแป้งมันจะอ้วน ยิ่งเป็นคนอ้วนง่ายอยู่อ่ะค่ะ ได้ผลเป็นอย่างไรแล้วจะบอก น้ำผึ้งมีอยู่เป็นน้ำผึ้งจิตลดาค่ะ คงทานกล้วยสักผลเดียวต่อวันคงพอ ทานคนเดียว ต้องหาหวีเล็กๆ หน่อย
ฟังเรื่องคุณย่าคุณปากเสียแล้วรู้สึกดีค่ะ คุณคงรักท่านมาก เพราะเล่าหลายครั้ง ตั้งแต่โดนตี และเล่าประปราย ท่านเป็นคนดีมากค่ะ นัทเองก็ได้รับการอบรมมาเช่นนั้นเหมือนกัน อีกหน่อยเวลามีหลาน คงจะอบรมหลานเหมือนที่คุณย่าคุณทำค่ะ
เรื่องลูกโจ๋ สงสัยเหมือนกันค่ะ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
พยายามมองหา ลูกโจ๋ ที่ลุงว่า หาไม่เจอเลยงงว่า
อะไรคือลูกโจ๋ และเกี่ยวอะไนกะลูกโจ๋ ฉันโง้ง.. งงอ่ะลุง เล่าอีกทีเรื่องลูกโจ๋ได้เม๊าะ?
คนไทย ใจนักเลงคงไปใกลบ้านนานแล้วกระมัง...ลูกโจ๋ก้อออครือออ...ลูกหมานั่นเองงง เห็นคุณเอารูปลูกหมามาเป็นโลโก้..เลยแซวเล่นๆอ่ะครับ..หากกลับบ้าน..ลองถามคนรุ่นเก่าๆดู..เขาเรียกลูกหมาเป็นลูกโจ๋ เช่นอี๋โจ..คุณโจ๋..และลูกหมาโจ๋...
มีเรื่องเล่า..เมื่อตะกี้ผมดูทีวี.ช่องทีวีไทย..ได้เห็นภาพข่าวทหารออกไปให้บริการรักษาสุขภาพแด่พี่น้อง..ในพื้นที่อำเภอหนองจิก..ปัตตานี..ทำให้ผมนึกถึงอดีต..เหมือนยังคงทำงานอยู่ที่นั่น..ผมจากมาสิบแปดปีแล้วครับ..
มีบังคนนึง..ขี่รถมอเตอร์ไซด์..มาบนถนนหน้าบ้านพัก..ผมก็กำลังจะออกไปหาอะไรทาน...วันนั้นเป็นวันอาทิตย์..วันหยุด..ผมเห็นเขามองหาอะไรสักอย่าง..ชักสังหรใจ..อุ๊ย..เขาจะไปไหนหว่า..จีก๊าหน้อ..(จะไปไหน)ผมร้องถาม..บอมอลามู้..(มาหาหมอวัว)บอมอ แปลว่าหมอ..ลูมู..แปลว่าวัว..ผมก็ชี้มาที่ตัวผม..บอมอลูมู..เขายิ้มกว้าง...ในตามีประกายทันที...พี่แกพูดไทยไม่ได้สักคำ..ผมก็พูดได้แค่นั้น...เราต่างคน ต่างมองหน้ากัน...แต่ผมมีไม้ตาย...คว้าข้อมือ..เดินเข้าบ้าน..เชิญนั่งก่อน ผมพูดภาษาไทย..เสริพน้ำก่อนหนึ่งแก้ว..พร้อมกับบอกว่า..รอเดี๋ยว..เตรียมอุปกรณ์..เวชภัณฑ์...เรียบร้อยแล้ว..ไปกันเลย..
ที่ผมเล่ามา..ผมอยากเล่าให้เพื่อนชาวบอร์ดได้รับรู้ถึงการเอาใจใส่ต่อหน้าที่..การระลึกในหน้าที่..แค่นั้นยังไม่พอ..ต้องมีอะไรหลายๆอย่าง..บางครั้งยังต้องอดทนและเสียสละ..ในเรื่องที่เล่ามา..ไม่ได้โม้..กะว่าจะออกไปกินข้าว..แต่ต้องไปทำงาน..แม้เป็นวันหยุด..โดยหิ้วท้องหิวเอาใว้..และอย่าได้คิดว่า..คิดว่าผมเก็บตังค์ค่ายานะครับ..เพราะว่าเป็นยาของทางราชการ..ห้ามจำหน่าย...ค่าน้ำมันรถหรือ..หลวงมีให้ครับ..ในส่วนของผม..นอกจากเงินเดือนแล้ว..ยังมีเบี้ยเลี้ยงอีก...
ผมชอบไปหาอาหารอิสลามรับประทาน..สั่งข้าวลาดแกงกะหรี่..แกงมัสมัน..แต่ก๊วยเตี๋ยวที่นั่นไม่มีตะเกียบครับ..เขาใช้ซ้อน และซ่อมครับ..ร้านอยู่หัวสะพานขวามือก่อนเข้าเขตอำเภอเมือง..ที่นั่นอร่อยครับ..หากใครมีโอกาสผ่าน..ก็ลองแว๊ะทานดู..หากร้านเขายังไม่เลิกกิจการ...ดู๋ ดู..ชวนคุยเล่นเสียงั๊นแหละ..
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
ปากเสีย
|
สวัสดีค่ะคุณปากเสีย วันนี้อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ที่ไปช่วยอบรมเด็กนิสัยไม่ดีที่บุพการีไม่สั่งสอน แต่ไม่อยากพูดที่โน่น เลยต้องมาขอขอบคุณ คุณปากเสียที่นี่ จริงค่ะ คุณปากเสีย มีหลายชื่อแต่ไม่ใช้ชื่อใครจริงๆ ค่ะ แต่มีเอกลักษณ์ แฟนพันธ์แท้จะรู้ดีค่ะ    |
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
หลายวันแล้วที่ไม่ได้เข้ามาทักทาย สบายดีกันเม๊าะ?
ก่อนอื่นก็เรื่องลูกโจ๋ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะลุง เดี๋ยวไว้โทรศัพท์หลับบ้านเมื่อไหร่จะลองถามดูว่า แถวบ้านฉันเขาใช้คำเรัยกนี้กันรึปล่าว
แต่อ้ายที่ลุงเห็นในรูปมันไม่ใช่ของจริงหรอกลุง ก๊อปเขามาจากอินเตอร์เน็ตนี่แระลุง
สำหรับฉันๆไม่ค่อยสนิทกะหมาเท่าไหร่จริงๆก็เคยนอนเป็นเพื่อนหมาสมัยเป็นเด็กๆ ตามกองกาบอ้อย กองกากถั่ว กลัวผีก็กลัวแต่ก็สนุกตื่นเต้นดี พจภัยตามประสาเด็กนั่นล่ะลุง
ฉันเองสนิทกับแมวมากกว่านอนกะแมวมาตั้งแต่แม่ให้นอนคนเดียวโน่น แมวมันก็รู้นะเวลาฉันเข้ามุ้งก็วิ่งกรูกันมาเป็นแถว ฮ่าๆๆๆ
รุ่นพี่ชายฉันเขาโตมากับหมา เพราะสมัยนั้นพ่อยังไม่ได้ยึดอาชีพหมอ เลี้ยงหมาไว้เฝ้าบ้านพี่ชายเลยรักหมามากกว่ารักแมว
เคยได้ยินแม่เล่าว่าพี่ชายห้าขวบขี่หลังหมาลุยโคลนไปตามหาแม่ที่ไร่อ้อยห่างจากบ้ายประมาณ 1.5กิโลเมตรเด็กไม่รู้แต่หมามันรู้พากันไป หมามันเก่งเน๊าะ ฮ่าๆๆๆๆ
สองสามวันมานี้เข้าบอร์ดการเมืองไม่บันเทิงปัญญาเลย มีแต่แขวะ กระแหนะกระแหน เน็บแหนม ซึ่งกันและกันซึ่ไม่มีประโยชน์อันใดเลยนอกจากความสะใจ ใจจริังฉันชอบที่ เฮา บ่ เจื้อ แสดงความคิดเห็นมากเพราะทุกอย่างมันตรงประเด็น ไม่มีแขวะ กระแหนะกระแหน เน็บแหน แต่เป็นการต่อว่า ตักเตือน ตรงๆ ฉันชอบมาก ฉันขอโทษที่เอาเรื่องการเมืองมาคุยที่นี่ ฉันยอมรับว่าฉันขี้ขลาดเกินไปที่จะเข้าไปแสดงความคิดเห็นที่บอร์ดโน้น อภัยให้ฉันด้วยนะ
สุดท้ายนี้ วันที่หกเดือนหน้าฉันจองโต๊ะขายของไว้ตอนนี้เลยต้องเร่งผลิตงาน ฉันจะได้มีของไปขายกะเขา อาจจะห่างไปบ้าง แล้วจะมาเล่าให้ฟังน๊า
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
คนไทย ใจนักเลงคงไปใกลบ้านนานแล้วกระมัง...ลูกโจ๋ก้อออครือออ...ลูกหมานั่นเองงง เห็นคุณเอารูปลูกหมามาเป็นโลโก้..เลยแซวเล่นๆอ่ะครับ..หากกลับบ้าน..ลองถามคนรุ่นเก่าๆดู..เขาเรียกลูกหมาเป็นลูกโจ๋ เช่นอี๋โจ..คุณโจ๋..และลูกหมาโจ๋...
มีเรื่องเล่า..เมื่อตะกี้ผมดูทีวี.ช่องทีวีไทย..ได้เห็นภาพข่าวทหารออกไปให้บริการรักษาสุขภาพแด่พี่น้อง..ในพื้นที่อำเภอหนองจิก..ปัตตานี..ทำให้ผมนึกถึงอดีต..เหมือนยังคงทำงานอยู่ที่นั่น..ผมจากมาสิบแปดปีแล้วครับ..
มีบังคนนึง..ขี่รถมอเตอร์ไซด์..มาบนถนนหน้าบ้านพัก..ผมก็กำลังจะออกไปหาอะไรทาน...วันนั้นเป็นวันอาทิตย์..วันหยุด..ผมเห็นเขามองหาอะไรสักอย่าง..ชักสังหรใจ..อุ๊ย..เขาจะไปไหนหว่า..จีก๊าหน้อ..(จะไปไหน)ผมร้องถาม..บอมอลามู้..(มาหาหมอวัว)บอมอ แปลว่าหมอ..ลูมู..แปลว่าวัว..ผมก็ชี้มาที่ตัวผม..บอมอลูมู..เขายิ้มกว้าง...ในตามีประกายทันที...พี่แกพูดไทยไม่ได้สักคำ..ผมก็พูดได้แค่นั้น...เราต่างคน ต่างมองหน้ากัน...แต่ผมมีไม้ตาย...คว้าข้อมือ..เดินเข้าบ้าน..เชิญนั่งก่อน ผมพูดภาษาไทย..เสริพน้ำก่อนหนึ่งแก้ว..พร้อมกับบอกว่า..รอเดี๋ยว..เตรียมอุปกรณ์..เวชภัณฑ์...เรียบร้อยแล้ว..ไปกันเลย..
ที่ผมเล่ามา..ผมอยากเล่าให้เพื่อนชาวบอร์ดได้รับรู้ถึงการเอาใจใส่ต่อหน้าที่..การระลึกในหน้าที่..แค่นั้นยังไม่พอ..ต้องมีอะไรหลายๆอย่าง..บางครั้งยังต้องอดทนและเสียสละ..ในเรื่องที่เล่ามา..ไม่ได้โม้..กะว่าจะออกไปกินข้าว..แต่ต้องไปทำงาน..แม้เป็นวันหยุด..โดยหิ้วท้องหิวเอาใว้..และอย่าได้คิดว่า..คิดว่าผมเก็บตังค์ค่ายานะครับ..เพราะว่าเป็นยาของทางราชการ..ห้ามจำหน่าย...ค่าน้ำมันรถหรือ..หลวงมีให้ครับ..ในส่วนของผม..นอกจากเงินเดือนแล้ว..ยังมีเบี้ยเลี้ยงอีก...
ผมชอบไปหาอาหารอิสลามรับประทาน..สั่งข้าวลาดแกงกะหรี่..แกงมัสมัน..แต่ก๊วยเตี๋ยวที่นั่นไม่มีตะเกียบครับ..เขาใช้ซ้อน และซ่อมครับ..ร้านอยู่หัวสะพานขวามือก่อนเข้าเขตอำเภอเมือง..ที่นั่นอร่อยครับ..หากใครมีโอกาสผ่าน..ก็ลองแว๊ะทานดู..หากร้านเขายังไม่เลิกกิจการ...ดู๋ ดู..ชวนคุยเล่นเสียงั๊นแหละ..
ฉันจากบ้านมาตั้งแต่อายุยี่สิบสองอ่ะลุงที่ก็ไม่เคยได้ยินคำว่าลูกโจ๋เลย เอ๊ะ หรือว่าฉันลืมไปจริงๆว๊าฮ่าๆๆๆ อ่านเรื่องที่ลุงเล่าแล้วทำให้นึกไปถึงคนๆนึง เมื่อสามสี่ปีที่ผ่านมา ท่านเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด(ไม่รู้ว่าเขาเรียกกันยังงี้รึปล่าวนะ) อยู่ที่จังหวัดกำแพงเพชรหรือพิจิตร ก็ไม่รู้หลายปีแล้วเริ่มงง ท่านเป็นคนที่ติดดินเป็นลูกเกตรโดยแท้ แต่งชุดพื้นๆ บางครั้งเสื้อม้อฮ่อมกางเกงขาก๊วย ที่บ้านท่านมีผลไม้เต็มไปหมดเหลือจากการแบ่งปันภรรยาท่านถึำงจะนำไปขาย ชื่นชมท่านมากๆ ยังเคยคิดว่า ทำไมไม่ย้ายมาอยู่โข่ทัยมั่งน๊า ฮ่าๆๆๆ ที่เล่ามานี่เพียงแค่จะพูดว่า ท่านผู้นั้นคงไม่ใช่ลุง.................. ใช่มั้ย? 
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
อีกนิ๊ดดดด อยากถามครูมาตั้งนานแระ แต่ลืมทุกที ครูไปเมืองนอกอ่ะ ไปที่ใหนมาเหรอ?
ฉันเองก็มีความใฝ่ฝันอยากไปเมืองนอกกับเขาเหมือนกันนะ และที่ๆอยากไปที่สุดคิด ประเทศลาวกับพม่า
อยากไปนานแระแต่ด้วยสาเหตุหลายๆอย่างจึงยังไม่เคยได้ไปซักที อยากไปเห็นสภาพความเป็นอยู่ของเขาว่าเป็นยังไง
แต่ว่าป่านนี้เขาคงพัฒนากันมากขึ้นจาเป็นเมืองท่องเที่ยวแบบไทยไปแล้วมั้ง บอกตรงๆเสียดายจริงๆที่ไม่ได้ไป
จะว่าไปแล้วเคยไปเหยียบมาแล้วนะเมืองพม่าที่อยู่ตรงข้างกับอำเภอแม่สอดอ่ะ แต่นั่นก็ยี่สิบปีผ่านไปแล้วจำไม่ค่อยได้แล้ว
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
ไปไม่ไกลหรอกคุณคนไทยใจนักเลง ไม่มีตังค์ไปไกลมาก ค่อยๆ ไกลออกไปเรื่อยๆ ที่บ้านไปประจำที่จีน แผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง มาเก๊า จูไห่ อะไรเทือกนี้หล่ะ แถวๆ บ้านเราก็ไปเขมร พม่าลาว ก็ไม่ได้เขาไปไกลมากหรอกคะ
ต่อไปคงไปได้ไกลขึ้น ตอนปลูกบ้านงดไปเสียหลายปี เพราะต้องใช้ตังค์ ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว อีกหน่อยคงไปได้ไกลขึ้น
นัทชอบไปเพราะครูสอน (อ. สุธาบดี ) ท่านสอนให้ไปต่างประเทศ ท่านบอกว่า เราต้องไปดูประเทศเขา บ้านเมืองเขา อะไรดีเราเก็บมาพัฒนาบ้านเรา อะไรไม่ดี เราจดจำอย่าให้บ้านเราเป็นเหมือนเขา นัทเลยเริ่มไปตั้งแต่นั้นหล่ะค่ะ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
ลุงจ๊อก
|
ฉันจากบ้านมาตั้งแต่อายุยี่สิบสองอ่ะลุงที่ก็ไม่เคยได้ยินคำว่าลูกโจ๋เลย เอ๊ะ หรือว่าฉันลืมไปจริงๆว๊าฮ่าๆๆๆ อ่านเรื่องที่ลุงเล่าแล้วทำให้นึกไปถึงคนๆนึง เมื่อสามสี่ปีที่ผ่านมา ท่านเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด(ไม่รู้ว่าเขาเรียกกันยังงี้รึปล่าวนะ) อยู่ที่จังหวัดกำแพงเพชรหรือพิจิตร ก็ไม่รู้หลายปีแล้วเริ่มงง ท่านเป็นคนที่ติดดินเป็นลูกเกตรโดยแท้ แต่งชุดพื้นๆ บางครั้งเสื้อม้อฮ่อมกางเกงขาก๊วย ที่บ้านท่านมีผลไม้เต็มไปหมดเหลือจากการแบ่งปันภรรยาท่านถึำงจะนำไปขาย ชื่นชมท่านมากๆ ยังเคยคิดว่า ทำไมไม่ย้ายมาอยู่โข่ทัยมั่งน๊า ฮ่าๆๆๆ ที่เล่ามานี่เพียงแค่จะพูดว่า ท่านผู้นั้นคงไม่ใช่ลุง.................. ใช่มั้ย?
คำเรียกลูกโจ๋..ผมก็แทบจะลืมไป..จนเมื่อสี่ ห้าปีที่แล้วมา..มีรุ่นพี่...ที่เป็นคนโขทัยเรียกลูกโจ๋...มันทำให้ผมมีความรู้สึกอะไร..แบบว่าบอกไม่ถูก..คำเรียกสรรพนาม...ลูกโจ๋..ผมก็ลืมเรียกไป..เมื่อได้ยินอีกครั้ง..เป็นเวลาผ่านไปสามสิบห้าปี..
ผมก็อาจจะเหมือนคุณ..เมื่อต้องอยู่เพียงลำพัง..ก็มีหมา..มีแมว..ที่อยู่เป็นเพื่อนกัน....คุณลองดูภาพดู...ในสมัยนั้น..ใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าซ..
บ้านของผมอยู่ท้ายตลาดโตนด..อยู่ติดแปลงนาขนาดใหญ่..มีต้นตาลที่ปู่ปลูกใว้เป็นแถว มีกอใผ่สีสุก ปลายไผ่โยกไปช้าๆ ตามลมอ่อนๆ..เมื่อยามเดือนข้างแรม..แสงจันทร์ริบหรี..เงาตะคุ่มๆ..วังเวง..มีหมาเคียงข้าง มีแมวนั่งตัก..นั่งคอยย่า..หลับไปกับหมา และแมว
กลางคืน..อ่านหนังสือ..อ่านไป อ่านมา..หัวก็เริมก้มต่ำลง...แฉ๊ดดด..กลิ่นเหม็นคลุ้ง..ไฟไหม้ผมเสียแล้ว...เด็กๆสมัยก่อน..ปลายผมที่หน้าผาก..หลายคนจะมีรอยไหม้ไฟ..ผมมักจะอยู่เพียงลำพัง..อ่านหนังเก่งตั้งแต่ยังเด็ก..เพราะพี่ๆ(ลูกพี่.น้อง)จะเอาหนังสืออ่านเล่นมาใว้..หากมีโอกาสก็สอนอ่าน สอนเขียน..ทำการบ้าน..หนังสือการ์ตูน หนูจ๋า..กำลังภายใน..ของว.ณเมืองลุง น.นพรัตน์ จำลอง พิศนาคะ
เมื่ออยู่เพียงลำพัง ก็มีสัตว์เลี้ยง และหนังสือ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
แหม! เพื่อนๆมาคุยที่นี่กันสนุกเชียวนะครับ ขอแวะมาอ่านด้วยความสบายใจครับ ขอญาตกลับไปป่วนบอร์ดการเมืองต่อละ  |
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
ไปไม่ไกลหรอกคุณคนไทยใจนักเลง ไม่มีตังค์ไปไกลมาก ค่อยๆ ไกลออกไปเรื่อยๆ ที่บ้านไปประจำที่จีน แผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง มาเก๊า จูไห่ อะไรเทือกนี้หล่ะ แถวๆ บ้านเราก็ไปเขมร พม่าลาว ก็ไม่ได้เขาไปไกลมากหรอกคะ
ต่อไปคงไปได้ไกลขึ้น ตอนปลูกบ้านงดไปเสียหลายปี เพราะต้องใช้ตังค์ ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว อีกหน่อยคงไปได้ไกลขึ้น
นัทชอบไปเพราะครูสอน (อ. สุธาบดี ) ท่านสอนให้ไปต่างประเทศ ท่านบอกว่า เราต้องไปดูประเทศเขา บ้านเมืองเขา อะไรดีเราเก็บมาพัฒนาบ้านเรา อะไรไม่ดี เราจดจำอย่าให้บ้านเราเป็นเหมือนเขา นัทเลยเริ่มไปตั้งแต่นั้นหล่ะค่ะ
โห! ว้าว!น่าอิจฉาจริงน๊อ  แล้วได้ไปถึงกำแพงเมืองจีนมายังอ่ะครู มีรูปให้ดูบ้างเมาะ? เห็นเคยบอกว่าชอบถ่ายรูปนิ เอามาแบ่งกันดูมั่งเน้อ ปล.แล้วครูเห็นอะไรดีที่บ้านเขามั่งอ่ะ แล้วอะไรอ่ะที่ไม่ดี  เล่ามาๆอยากฟัง  
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
แหม! เพื่อนๆมาคุยที่นี่กันสนุกเชียวนะครับ ขอแวะมาอ่านด้วยความสบายใจครับ ขอญาตกลับไปป่วนบอร์ดการเมืองต่อละ คุณเอกมาได้ไงอ่ะเนี่ยะ ใครบอกทางหว่า ฮ่าๆๆๆๆ  ถ้ามีเรื่องเล่าให้เอามาทิ้งไว้.... เฝ้ารอด้วยหัวใจเอามาไวๆเอามาให้เราอ่าน
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
ทำไมเรามีอะไรคล้ายๆกันหลายอย่างเลยเน๊าะ หรือเป็นเพราะว่าเราเป็นคนโข่ทัยเหมือนกันฮึลุง?
หนังสือ หนูจ๋านี่ฉันก็เคยได้อ่าน แต่แถวบ้านฉันไม่ค่อยมีหนังสือการ์ตูนเท่าไหร่
พูดง่ายๆก็คือคนแถวนั้นรุ่นนั้นไม่ค่อยอ่านหนังสือกัน แต่ฉันและพี่น้องฉันชอบเขียนชอบอ่านกันทุกคน
ด้วยความเป็นเด็กยังไม่มีปัญญาที่จะหาซื้อมาอ่านเองได้ก็ขโมยพี่สาวอ่านเอา ฮ่าๆๆๆ
ที่ใช้คำว่าขโมยก็เพราะว่า เขาหวงของเขา เขาไม่อยากให้เด็กอย่าังฉันแตะต้องหนังสือเขา(หนังสือดารา)
และด้วยความที่เขาหวงฉันก็อยากอ่านมากขึ้น ก็แอบโขมยอ่าน พอไกล้เวลาเขากลับบ้านก็เอาไปเก็บ
แต่พะเอ้ย ดันวางไว้ไม่เหมือนเดิมพอเขากลับมาเห็นเขาก็รู้ทันทีว่าเราโขมยอ่าน
โดนเขาตีประจำ จะว่าตีก็ไม่ใช่ โดนตบมากกว่าตบบ้องหูจนหูอื้อ ตอนนี้ก็ใกล้แระ ใกล้หนวก ฮ่าๆ
พอเริ่มโตขึ้นมาหน่อยก็ไปรับจ้างเขาเกี่ยวข้าว เกี่ยวถั่ว ดำนา ค่าแรงตอนนั้นวันล่ะสามสิบห้าบาท
พอถึงวันเสาร์ก็พากันไปตลาดกับน้องไปซื้อหนังสือการ์ตมาอ่าน จนเดี่ยวนี้ก็ยังเก็บไว้อยู่เลย
ทุกวันนี้เห็นร้านหนังสือไม่ได้ชอบแวะประจำ ไม่มีตังซื้อก็ไปยืนดูเฉยๆ ฮ่าๆๆๆ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
|
ไปมาแล้วค่ะ กำแพงเมืองจีน พระราชวังต้องห้าม ที่ปักกิ่งอ่ะค่ะ
เรื่องเล่าเหรอ ไว้วันหลังเล่าให้ฟัง เมืองจีน ให้ไปอยู่คงไม่ไปอ่ะ อยากอยู่เมืองไทยมากกว่า เมืองไทยอย่างไรก็ดีกว่า
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
หลายวันแล้วไม่ได้มาที่นี่ สบายดีกันหรือปล่าว?
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
หวัดดีครับ..ผมไม่ได้เข้ามาหลายวัน..สบายดีกันทุกคนกระมังครับ...
แมวของคุณนัทฯหล่อดีนะครับดูๆคล้ายจะเป็นแมวเพศเมีย..ทดลองทานกล้วยน้ำว้ากับน้ำผึ้งรึยังครับ...
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
จวบจ้าบ
|
สวัสดีตรับลุง.......ฉันคนนึงที่สบายดี มีเพียงแต่ปวดหลังเพราะปั่นงาน พรุ่ี้งนี้แระที่จะไปขายของ
ลุงหายไปใหนตั้งนานเลย ไม่สบายหรือเปล่า
นี่ถ้าอีกสักห้าวันลุงไม่มา ฉันว่าฉันจะยึดกระทู้ของลุงแล้วนะเนียะ ฮ่าๆๆ ...คิดถึงลุงเน้อ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
คุณคนไทยฯครับ..สุขภาพของผมในขณะนี้สบายดีครับ..ขอบคุณครับที่คิดถึงครับ
ในห้วงเวลาที่ผ่านมา..ผมมีเรื่องต้องทำ..บ้านหลังที่หกขนของเข้าอยู่แล้ว..หลายอย่างยังไม่เข้าที่ อีกหลายเรื่องที่ต้องจัดการ..
ผมมีโครงการจะทำฟาร์มสุกรขุน..เป็นฟาร์มมาตรฐาน(evap)..ขนาดหลังละหกร้อยตัว..ขึ้นสองหลัง จึงต้องระดมสมองผองเพื่อน ก็พวกผู้รับเหมานั่นแหละ เหล็กมีที่ไหน..ระบบไฟไปเอาที่ไหน ต้องศึกษาระบบbiogass เพราะจะต้องใช้เป็นพลังงานทดแทน
หากมีเวลาก็ต้องมาคุยกับแฟนๆบอร์ดเหมือนเดิมนั่นแหละครับ
ระยะนี้คอมฯของผมมักมีอาการไม่ค่อยตามใจเจ้าของ มักงอแง..อืดอาด ยือยาด..แต่ผมก็คิดถึงแฟนๆบอร์ดทุกท่านเหมียนกัลลล หากมีเวลา จะเข้ามาทันทีครับ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
ปากเสีย
|
ลองแล้ว ลองอีก ทำแล้ว ทำอีก...ผมเคยหัดขี่จักรยาน กว่าจะขี่ได้ดี..ล้มหัวเข่าแตกหลายครั้ง
กิจกรรมในครั้งนี้มีความพร้อมกว่ากิจกรรมที่แล้วมา มีลูกชายทีได้ไปเป็นลูกจ้าง เป็นลูกน้องมาหลายแห่ง..มีหลานชายที่ชอบเรื่องสัตว์ เรียนเรื่องสัตว์โดยเฉพาะ จากแม่โจ้
ในเมื่อบุตรหลานเข้าใจในคำสอนดีแล้ว..ก็จัดให้ครับ..
ผมสอนให้บุตรหลานมีความพอเพียง..มีแผนการในการดำเนินชีวิต...ดำเนินกิจกรรมที่สร้างใว้แบบเกษตรเศรษฐกิจ ผมสอนให้ครอบครัวหาหนทางผลิตผลให้ออกมาเป็นประเภทอาหาร กระทั่งการนำแปลงนามาปรับเพื่อใช้ปล่อยปลาไปด้วยในขณะทำนา บอกเล่ารายละเอียด วิธีการดำเนินการ...(ก็คงเป็นการลองแล้ว ลองอีก)
คนเราก็เท่านี้แหละครับ..ตายไป..ก็มีแต่ร่างที่ถูกเผา...เพื่อนๆของผมก็ทยอยล่วงหน้าไปก่อนนี้บ้างแล้ว เมื่อสิ้นสุดภาระที่ค้างคาอยู่ ผมก็คงเหมือนนกที่โผออกจากรวงรัง..อิสระ เสรีนอกขีดจำกัดครับ อีกไม่ช้านี้แหละ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
สวัสดีครับ ฉันลองแปะรูปอ่ะลุง แปะธรรมดาอ่ะรู้ว่าทำยังไง แต่อยากลองที่มันไม่ธรรมดา แต่เดาแล้วเดาอีกลองแล้วลองอีก ไม่ได้ซักที
เมื่อหลายวันก่อนฉันไปขายของมา ขายไม่ดีเลย แต่ก็ยังดีกว่า ขายไม่ได้เลย เนาะ ฮ่าๆๆๆ
ปีกว่ามาแล้วที่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเพราะไม่มีรายได้อะไรเลย ไม่อยากงอมืองอตีน เอ้ยงอเท้าน่ะ แฮะๆ
ก็เลยคิดหาวิธีว่าทำยังไงถึงจะมีรายได้กับเขาบ้าง พอดีมีความรู้เรื่องงานฝีมือติดตัวมาบ้างก็เลยลองทำดูครั้งแรกที่เอาไปขาย ขายดีมาก
พอครั้งสองไม่ดีเท่าครั้ระ อาจจะเป็นเพราะตลาดคนละที่ก็เป็นได้ แต่ก็จะพยายามต่อไปอย่างไม่ย่อทเอเพราะไม่ชอบแบบมือขอใครกิน
อยากเป็นลูกลุงมั่งจัง ลุงจะได้ชี้แนะการดำเนินชีวิตให้บ้าง
เมื่อครั้ึงเคยคิดว่าจะกลับไปทำไร่ปลูกผักหาเลี้ยงชีพตามประสาคนบ้านนอกดูบ้าง
ไม่น่าจะยากเพราะฉันเองก็เคยผ่านชีวิตลูกชาวนามาเหมือนกัน แต่พอเอาเข้าจริงๆมันไม่ง่ายเลย
เริ่มต้นว่า จะปลูกผักต้องหาจ้างรถไถให้เขามาไถที่ให้ เดี๋ยวนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนคือไปหาเขาอุ๊บก็นักวันไปไถกันเลย
แต่เดี๋ยวนี้เขาบอกเราว่า ไม่ว่างเลย พอถามว่าเมื่อไหร่ว่างเขาบอกแระมาณอาทิตย์นึง
อาทิตย์ต่อมาไปหาอีก เขาตอบว่ามาช้าไปรับงานคนอื่นแล้ว เออเนาะเสียเวลาไปหนึ่งอาทิตย์
พอไปหาคนอื่นเขาก็ประมาณว่า มาหาเขาทำไม เพราะคนโน้นไม่ไถให้เลยมาหาเขารึไง เออเอาเข้าไป พอๆๆๆไม่ทงไม่ทำมันแระ ฮ่าๆๆๆๆ
ลุงครับ อ่านข้อความของลุงมาถึงท้ายสุดมันเศร้ามากนะลุง
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาฉันได้โทรศัพท์ไปคุยกับแม่ แม่ถามว่าปีหน้ากลับบ้านได้ใหม
ฉันก็ตอบแม่ไปว่า ฉันยังไม่มีงานทำเป็นชิ้นเป็นอันไม่มีรายได้ที่แน่นอนฉันไม่รู้ว่าฉันจะกลับได้ใหม
ฉันถามแม่ว่าแม่มีอะไรหรือเปล่า แม่ว่า ไม่มีอะไรหรอกเพียงแต่คิดถึงเพราะไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อีกนานแค่ใหน
จากนั้นก็ต่างคนต่างเงียบ ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าฉันจะต้องทำไงดี
ลุงบอกฉันหน่อยได้ใหมว่าฉันจะทำไงดี? 
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
|
วันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2553 เวลา 15:43:20 น. มติชนออนไลน์ สุโขทัยฝนตกหนักน้ำล้นเขื่อนทะลักเข้าท่วม 3 ตำบลประกาศเขตภัยพิบัติ เมื่อวันที่ 13 ส.ค. นายจักริน เปลี่ยนวงษ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดสุโขทัย พร้อมหน่วย งานเกี่ยวข้อง ได้เดินทางไปตรวจปริมาณน้ำที่เขื่อนหาดสะพานจันทร์ ต.ป่ากุมเกาะ อ.สวรรคโลก หลังได้รับรายงานจากชลประทาน ว่าจะดำเนินการปล่อยน้ำจากเขื่อน เพราะฝนที่ตกหนักต่อเนื่อง ทำให้ปริมาณน้ำใน แม่น้ำยมเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว และเมื่อคืนที่ผ่านมา น้ำจาก แม่น้ำยมได้ไหลทะลักเข้าคลองหกบาท และเข้าท่วมหมู่ที่ 7 , 10 และหมู่ที่ 11 ต.ปากน้ำ อ.สวรรคโลก มีราษฎรได้รับความเดือดร้อน 450 ครัวเรือน และพืชผลการเกษตร เช่น ถั่ว อ้อย และนาข้าว ได้รับความเสียหายแล้วกว่า 2,000 ไร่ ส่วนพื้นที่ 3 ตำบล ในเขต อ.เมืองสุโขทัย คือ ต.ตาลเตี้ย ต.ยางช้าย และ ต.ปากพระ ทางจังหวัดสุโขทัย ได้เตรียมประกาศเป็นพื้นที่ภัยพิบัติแล้ว หากยังคงมีฝนตกต่อเนื่อง จึงขอให้ประชาชนเฝ้าระวัง อย่างไรก็ตาม ผู้ว่าราชการจังหวัดสุโขทัย ได้มีการสั่งให้นำรถแบ็คโฮ เร่งทำการขุดล่องระบายน้ำ ในพื้นที่มีน้ำท่วมขังแล้ว เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนแก่เกษตรกร เจ้าประคู๊ณอย่าท่วมบ้านฉันอีกเลย สาธุ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
หวัดดีครับ ผมไปต่างจังหวัดหลายวัน..เพื่อนๆชาวเหนือรวมพลจากเชียงใหม่ ลำปาง และตาก มาแวะกำแพงเพชรรับผมไปด้วย ไปลพบุรี นอนที่รีสอร์ดไทยเจริญ อีกประมาณสิบห้า กม.ถึงเขื่อนป่าสักฯ เพื่อนๆสมัยเป็นนักศึกษา..ลูกแม่ปิง..งานนี้รุ่นเก้าเพียวๆ
การประกอบอาชีพนั้น..เราสามารถเลือกประกอบอาชีพได้ อย่าได้ท้อถอย หรือท้อแท้อะไรไปเลย..ให้อยู่บนความอดทน หมั่นเพียร ที่โบราญเขาบอกว่า อย่าได้ท้อแท้ และท้อถอย..ให้มีความขยัน หมั่นเพียร..
การประกอบอาชีพในการค้าขาย ต้องอาศัยความอดทน ปากเป็นสำคคัญ ศึกษาได้จากวิชาศิลปการขาย..
สถานการณ์น้ท่วมในท้องที่สุโขทัย..บางระกำ อย่าได้เป็นกังวลไปเลยครับ..น้ำมาเดี๋ยวเดียว..ชาวบ้านเขามีประสบการณ์สูง..เขามีพื้นที่สำหรับอพยพสัตว์เลี้ยง เช่นสัตว์ใหญ่ไปอยู่บริเวณเชิงเขา..หมู หมา ไก่ ถูกนำขึ้นเรือน เขาเลี้ยงหมูบนบ้านได้ครับ ผมเคยบอกใว้ในครั้งก่อนแล้ว..น้ำท่วมในท้องที่สุโขทัย..บางระกำ เป็นน้ำท่วมอาชีพ..ชาวบ้านไม่เป็นอะไรหรอกครับ..แต่ข้าราชการนั่นแหละ..มีโอกาสตายได้..หากทำงานไม่เป็น พวกนักข่าว หนังสือพิมพ์เขาจะรู้ดีแค่ไหนเชียว เขาก็เอารายงานสถานการณ์น้ำจากหน่วย งานราชการไปปะติด ปะต่อ แล้วทำข่าวให้น่าสนใจสักหน่อย ยอดขายจะได้สูงขี้น..พวกนักขายข่าว จังหวัดที่น่าสนใจก็คือ นครสวรร..หน้าน้ำทีไร..น้ำตานองหน้า...ผมเคยให้ความช่วยเหลือไปตามหน้าที่..แล้วตามผลของการให้ความช่วยเหลือ..ผมเลยไปพบกับน้ำตาของลูกชาวชาวบ้าน..หลังจากการเยี่ยมเยียนจึงได้ถามไปว่า หนู..ร้องให้ทำไมหรือ...หนูตื้นตันใจค่ะ..ตั้งแต่หนูโตมา หนู่กระเพิ่งจะได้รับความเอาใจใส่จากทางราชการ ไม่เคยเจออย่างนี้เลย..ผมก็อึ้งไปเหมือนกัน..เรื่องนี้ มีแค่คนขับรถเท่านั้นที่อยู่ในเหตุการ ที่บอกมา และเล่าสู่กันนี้ เพียงเพื่อให้คุณเตือนตนเอง เก็บใว้สอนคนในรุ่นหลังๆ คนทุกคนเป็นทรัพยากรบุคลของชาติ..เมื่อทราบหน้าที่ของตนแล้ว..มีแต่ความอด ทน ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก..ความรับผิดชอบในหน้าที่ ต้องเต็มเปลี่ยม การค้า การขาย เขามีแผนการขาย..เขาทำการสำรวจความ้องการของตลาด ผมมีลูกที่ผลิตได้เอง สองคน และมมีหลานๆที่ผมอุปการะใว้..จบมหา,ลัย แม่โจ้มาสดๆ คนนี้แหละจะเป็นคนสืบสานแนวทางที่ผมวางใว้
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
|
ในที่สุดผลทดลองทดสอบ(แปะรูป)ก็ต้องจบลง เพราะรู้แล้วว่าคอมฉันมันไม่ยินยอมพร้อมใจ และความรู้เรื่องคอมฉันก็ไม่มีเสียด้วย เอวังเท่านี้แระกัน
เห็นลุงหายไปตั้งหลายวันคิดว่าลุงคงวุ่นวายกับโครงการใหม่ซะอีก
ที่แท้ไปเที่ยวนี่เองเมื่อสองสามวันก่อนบังเอิญท่องเว็ปไปเจอที่ๆนึงที่ลพบุรี ชื่ออะไรหว่า? คิดไม่ออกว่าชื่ออะไร
เห็นในรูปมีเตียงให้นั่ิงริมน้ำด้วย ดูๆไปเหมือนอยู่ชายหาดเลย สวยน่าไปเที่ยวบ้างจัง
ลุงครับ ที่บ้านฉันดมื่อสมัยเด็กๆน้ำท่วมบ้านดีใจได้เล่นน้ำ เท่าที่จะความได้ก็สองครั้งหลังจากนั้นก็ไม่เคยท่วมอีกเลยหลายสิบปี จนกระทั่งเมื่อปีสี่เก้าท่วมสองครั้งภายในเดือนเดียวต้นไม้ยืนต้นที่มีเทียบไม่เหลือเช่นต้นขนุนตายเพราะน้ำแช่บวกอก่แล้วด้วยน่ะ ต้นมะพร้าวล้มทั้งยืนเพราะแรงน้ำ มะนาวก็ไปกับเขาด้วย กระชาย ข่า ตะใคร้ ไปหมดเลย หลั้ำลดต้องซื้อทุกอย่างกิน ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าภัยนี้น่ากลัวยิ่งนักไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกเลย เพราะแถวนั้นไม่รู้เรื่องการรับมือกับอุทกภัย
ลุงครับ ถ้าโครงการที่ลุงทำเสร็จแล้ว ลุงจะเปิดให้คนที่สนใจเข้าไปเรียนรู้บ้างมั้ย แบบว่าอยากไปเห็น แฮะๆ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
สวัสดีค่ะทุกๆ คน นัทไม่ได้แวะมาที่นี่ซะหลายเพลาเลยค่ะ นัทได้ลองทางกล้วยน้ำว้ากับน้ำผึ้งแล้วค่ะ ทานได้สักอาทิตย์กว่าๆ เบื่อค่ะ กลืนไม่ลงค่ะ เลยพักก่อนค่ะ คุณปากเสียทานได้ไงติดต่อกันตั้งนาน นัทแค่หวีเดียวยังไม่ยักกะหมดค่ะ นี่แค่คิดก็แย่แย้ว แมวผู้หญิงค่ะ อายุสิบกว่าแล้วค่ะ แก่แล้ว สวัสดีคุณคนไทยใจนักเลงด้วยนะคะ แหม อยู่ต่างประเทศหรือคะเนี่ยอยู่ที่ไหนอ่ะค่ะ บอกหน่อยได้มิ ครูพูดอะไรหว่า ต่างประเทศ? งง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ลุงบอกว่าไปต่างจังหวัดไม่ได้ไปต่างประเทศ อย่ามาอำน่าครู.................เอิ๊กกกกกกกก 
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
ผมไปงานศพคุณแม่ของเพื่อนครับ..เวลาเที่ยวนั้นหรือ..คงจะต้องพักเอาใว้สักชั่วคราว..ก็ด้วยเหตุที่เคยบอกให้ทราบแล้ว
เพื่อนเป็นเจ้าของรีสอร์ดครับ..ชื่อรีสอร์ดไทยเจริญ อยุ๋สายไปเขื่อนป่าสัก อีกประมาณสิบห้ากม.อยู่ขวามือ..ภายในบริเวณรีสอร์ดมีสภาพเหมือนอยู่ท่ามกลางป่าเขา..ค้นหารายละเอียดได้ในเว็บไซด์
หากโครงการที่ได้วางใว้ได้ดำเนินการแล้ว..โอกาสต่อไปก็คงจะเป็นแหล่งเรียนรู้ หรือฝึกงาน..อะไรทำนองนั้นครับ..เป็นเพียงแค่การตั้งเป้าใว้เท่านั้นเอง..ผมคิดโครงการใว้แล้ว มีขั้นตอนที่ต้องทำ...ผมไม่มีความคิดที่จะอยากร่ำ อยากรวยอะไรนักดอกครับ..เพียงแค่ต้องการขับจินตนาการออกมาให้เป็นรูปธรรมเท่านั้นเอง
หากเมือ่โครงการดำเนินไปได้สักระยะนึง ผมจะนำรูป และข้อมูลออกมาให้ชมกัน..แค่นี้ก่อนนะครับ..ดึกพอสมควรแล้ว..ผมกระพึ่งจะกลับจากการไปดูการขยายพันธุ์ผักหวานป่าจากเพื่อนมาครับ..
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย..
|
หน้าน้ำ บ้านเราเรียกว่าหน้าน้ำ..น้ำกำลังขึ้น น้ำกำลังลง..อย่าไปเล่นน้ำนะ เดี๋ยวปลิงมันจะเข้าตูด...ระวังจะตกน้ำนะ..
คำพูดเหล่านั้น..ยังอยู่ในความทรงจำ...
พรุ่งนี้ไปยกยอกันไหม..ทำน้ำปลาใว้กี่จู๋แล้ว...
ลูกโขทัยธานี..ต้องคุ้นๆหูนะครับ
พูดถึงน้ำที่บ้านของเรา..ภาพจากอดีตเข้ามาในความจำมากมาย..คุณแปลกใจมากมั๊ย..หากจะบอกคุณว่า..บอกคุณว่าผมเคยผลิตน้ำปลาทานเอง..และมีแผนการที่จะรื้อฟื้นขึ้นมาอีก..เหตุที่ต้องล้มในครั้งแรกก็เพราะไปดำรงค์งานในต่างจังหวัด
สุโขทัยบ้านเรามีแต่ความอุดมสมบูรณ์(สมัยก่อนนะครับ)หน้าข้าวออกรวง..หอมกระจายไปทั่วท้องทุ่ง..หน้าข้าวเม่า..หน้าทำกระยาสาร์ท..เด็กๆอิ่มอร่อย..เด็กๆจะได้กินขนม ก็ต้องรอเทศกาลอย่างว่า..หน้าอะไรน๊า..ที่เขาเรียกว่าพระสอบไล่..ผมงี้..อิ่ม จนไม่รู้จะบอกว่าอิ่มอย่างไร..ก็ผมเป็นหลานหลวงปู่...หลานที่หลวงปู่โปรดปราน..ชาวบ้านไปทำบุญ..มีข้าวหลาม..เหมือนชาวบ้านเขาแข่งขันกันทำอาหารไปถวายภิกษุ...ล้วนเป็นขนมอร่อยๆ อาหารดีๆ...
เดี๋ยวนี้..ผมสังเกตุดูเหมือนเดิม..คนไปทำบุญ..มีน้อยกว่าแต่ก่อน..วัยก็ไม่คละกันเหมือนก่อน..หากจะมองหาคนอายุต่ำกว่าสี่สิบ..ชักมองหาได้ลำบาก
ภัตราหาร..มองดูแล้ว..ไม่หวือหวาเหมือนก่อน
หรือกาลใกล้ฝั่ง ใกล้เข้ามามากแล้ว หรือนี่ที่เขาบอกใว้..คนจะไม่รู้จักบุญ และจะไม่เกรงบาป
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
หน้าน้ำ อย่าไปเล่นน้ำนะ เดี๋ยวปลิงมันจะเข้าตูด...ระวังจะตกน้ำนะ.. คำพูดเหล่านั้น จำได้ซิลุง
ก็ยังคิดด้วยว่า ความห่วงใยอันนี้ทำให้เด็กบางคนไม่กล้าเล่นน้ำเลยว่ายน้ำไม่เป็น
แต่แถวบ้านฉันน้ำไม่ค่อยท่วม ทุกเย็นต้องวิ่งไปอาบน้ำที่ตลิ่ง ผู้คนเยอะแยะเต็มสองฟากตลิ่ง สนุกสนาน
บางครั้งก็ต้องตื่นเต้นพากันรีบวิ่งหนีขึ้นจากน้ำเพราะมีหมาเน่าลอยมา ฮ่าๆๆๆ
ต้มน้ำปลากินเองเหรอลุง ไม่แปลกใจเลยลุง เพราะที่บ้านฉันพ่อฉันก็ทำ มีคนมาขอซื้อด้วยให้ราคาขวดละสามบาทแน่ะ
น้ำปลาที่ต้มเองหมักมาจากปลาล้วนๆที่พี่ชายเป็นคนหามา พ่อเป็นคนหมัก แม่มีหน้าที่ซื้อให ลูกๆมีหน้าที่ล้างขวด
คนที่มาซื้อเขาบอกว่ากลิ่นมันหอม สมัยที่ฉันยังไม่เกิดแม่เล่าว่า...... จนมาก
บางครั้งไม่มีตังค์ซื้อน้ำปลากิน พ่อก็จะทำน้ำปลาขาวให้พวกพี่ๆเขาคลุกข้าวกินกัน
น้ำปลาขาวเป็นของใหม่กับพวกพี่นั่งก้มหน้าก้มตากินกันใหญ่ ส่วนพ่อกับแม่ก็นั่งกินข้าวกับน้ำตาเมื่อได้ยินลูกพูดกันว่า "น้ำปลาขาวอร่อยดีเน๊าะ"
ลุงคงสงสัยน้ำปลาขาวทำมาจากอะไร ครับลุง น้ำปลาขาวทำมาจากน้ำเปล่าผสมเกลือเม็ดเขย่าให้มันละลายเท่านั้นเองครับลุง
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
พูดถึงหน้าเทศกาลที่น่าสนุกสนานและอิ่มหมีพีมันของเด็กๆก็มีหลายครั้งเหมือนกันนะลุง อย่างข้าวเม่าเนี่ยจำได้ว่า ไกล้ๆออกพรรษาใช่มั้ยลุง
เพราะว่าเขาจะเอาไปใส่บาตร์ถวายพระกันเสร็จแล้วก็จะขอพระเอากลับบ้านแล้ววันรุ่งขึ้นก็เอาไปทำขวัญข้าว
มีข้าวเม่า(กระยาสาร์ท) มีอ้อยควั่น ...??? จำไม่ได้แล้วแฮะๆ ก็ประมาณว่าอาการหวานคาวใส่ละชะลอมน้อยๆ
มีธง มีว่าว มีดอกไม้ ธูปเทียน ทำให้สวยงามพร้อมใบตารั้งเอาไปปักไวที่ทุ่งนา
ฉันยังเคยสานชะลอมไว้เยอะๆแล้วเอาไปเดินขายที่ตลาด
จำได้อายก็อายแต่ต้องทำเพราะปีนึงๆมันเป็นรายได้ที่ดีที่เดียวในช่วงนั้น
ตอนหลังๆมาเขาเริ่มใช้ถุงกัน ถุงหิ้วนี่แระ มักง่ายและประหยัดกันขึ้นน่ะ เลยเลิกทำ
หลังจากข้าวออกรวงหมดทั้งนาแล้วแม่ฉันถึงจะเผาข้าวหลามให้ลูกๆกิน
แม่บอกว่าต้องรอให้ข้าวออกให้สุดและให้หมดก่อนถึงค่อยเผาได้
เหตุผลก็คือ เป็นความเขื่อต่อๆกันมาว่าถ้าข้าวยังออกรวงไม่สุดปล้วเจ้าของเผาข้าวหลาม ข้าจะม้าน ลุงเคยได้ยินแบบนี้ใหม?
แต่ช่วงเผาข้าวหลามไปใส่บาตร์ถวายพระนี่ฉันจำไม่ได้ว่าตอนใหน ไม่รู้ไกล้ๆปีใหม่หรือปล่าว คิดว่าประเพณีแต่ละบ้านคงไม่เหมือนกันเน๊าะ
มีอีกเทศกาลนึงคือ (ภาษาโขทัยก็...กุดสงกาน) ตรุษ สงการณ์
ช่วงนี้พี่ๆน้องๆญาติๆก็รวมตัวกันทำขนมจีนน้ำยาน้ำพริก ข้าวต้มขนมเทียน สนุกมากๆสำหรับเด็ก ได้กินอิ่มหนำ
คนโตจะพูดซ้ำๆกันว่า อย่ากินมาก กินมากเกินเดียวจะเหม็นเขียว
ในความคิดของเด็กในตอนนั้น ไม่รู้หรอกว่าเหม็นเขียวคืออะไร ฮ่าๆๆๆ
มารู้ตอนโตแล้วว่า กินมากๆมันจะทำให้เกิดอาการเหม็นเขียวจนอาเจียน นั่นเอง
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ปากเสีย
|
พูดแล้วก็อดคิดถึงบ้านเราไม่ได้เน๊าะ..เมื่อคราวผมเป็นเด็ก..ผมต้องไปหวันโลกปีละสามครั้ง..ก็อย่างที่คุณบอก..ต้องลงไปอาบน้ำในแม่น้ำ..วงแตกเมื่อมีซากสัตว์ลอยมา หากพอตะวันตกดินไปแล้ว..คนโตจะเรียกให้รีบๆขึ้น..
คนเราหากดำรงค์ชีพ..และดำรงค์วัฒนธรรมเก่าๆใว้..ผมว่าความขัดแย้งแบบนั้นคงไม่มีนะครับ..อ้าว..แล้วกัลล..แว๊ะไปเรื่องการเมืองได้อย่างไรเล่านี่
เรื่องน้ำปลา..ชาวโข่ทัยของเราเป็นผู้ผลิตน้ำปลามืออาชีพ...โดยเฉพาะอำเภอกงไกรลาศด้วยแล้ว...ของเขามีชื่อน่าดู สูตรการหมักก็ไม่เป็นที่ปิดบัง
น้ำปลาปลาสร้อยครับ...
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อคุยกับ ดงบาทา เรื่องปลูกยางพารา แต่ไหงกลายเป็นเล่าเรื่องเก่าท้าวความหลังไปซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ
ลุงครับแ่อนอื่นอยากถามลุงว่า คุยเรื่องเก่าต่อไปได้เลยมั้ยลุง........ ฉันจะได้ลุยเลย ฮ่าๆ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
