สวัสดีวันฝนตก (ที่ภูเก็ต) ครับ...อากาศแบบนี้น่านอนอยู่กับบ้านเสียจริง

วัน นี้ผมมีริวิวทำตามความฝันมานำเสนออีกแล้วครับ (หลังจากคราวก่อนลงเรื่องเกาะราชาไปแล้ว) คราวนี้เป็นความฝันที่อัดอั้นนานถึง 12 ปีเลยทีเดียว!!

ขอท้าวความ ก่อนนะครับว่าเมื่อ 12 ปีก่อนผมมาเที่ยวภูเก็ตกับพ่อแม่และปู่ย่า จำได้ว่ามากับทัวร์ ซึ่งตอนนั้นผมก็เด็กมากๆ ผู้ใหญ่พาไปไหนก็ไปหมด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่ๆ กำลังจะไปคือที่ไหน ตอนนั้นเราพักที่ภูเก็ตครับ...แล้วกรุ๊ปทัวร์ก็พาไปที่เกาะพีพี ซึ่งผมประทับใจมาก (ดำน้ำครั้งแรกก็ที่นี่แหละครับ) แต่ด้วยความที่ยังเป็นเด็ก...เลยเข้าใจว่าเกาะพีพีอยู่จังหวัดภูเก็ต

7 ปีต่อมา...

เกิด เหตุคลื่นยักษ์สึนามิถล่มชายฝั่งอันดามัน เกาะพีพีก็คือหนึ่งในจุดที่โดนอย่างรุนแรง ตอนนั้นนั่นเองที่ทำให้ผมกระจ่างว่า...เกาะพีพี อยู่ในเขตจังหวัดกระบี่!!

2 ปีหลังจากนั้น...

ผม ได้มาทำงานอยู่ที่ จ.ภูเก็ต แต่งานก็รัดตัว (รัดคอ) จนกระดิกกระเดี้ยไม่คล่องตัว เกาะพีพีก็อยู่ใกล้แค่นี้ ซื้อทัวร์ให้เพื่อนไปเที่ยวไม่รู้กี่คนต่อกี่คน แต่ตัวเองไม่ได้ไปสักที ยิ่งได้ข่าวว่าหลังคลื่นสึนามิพัดผ่านไป แนวปะการังสะอาดและสวยงามขึ้นมาก ผมก็ยิ่งอยากไปเห็นด้วยตาตัวเองอีกครั้ง

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา...

เพื่อน ผมโทรมาชวนไปเกาะพีพี แต่ทีแรกก็หวั่นๆ เรื่ิองสภาพอากาศเหมือนกัน กว่าจะ confirm ก็เกือบจะค่ำเสียแล้ว คราวนี้ผมใช้บริการ www.yoursvacation.com เช่นเดียวกับตอนที่ไปเกาะราชาคราวก่อน (หรือถ้าโทรไปหาคุณโอ๋ที่ 089-726-1788) เพราะติดใจทั้งเรื่องไกด์และอาหาร (คราวก่อนกินจนท้องแทบแตกก่อนไปดำน้ำ) แต่ทริปนี้ไม่ได้มีแต่เกาะพีพี แต่พาไปเกาะไข่ด้วย

ขอเปิดกระทู้เลยละกันนะครับ



Note: ฝากติดตาม blog ของผมด้วยนะครับ http://footprintsfollower.blogspot.com/

เรือใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเพราะว่ามีคลื่นระดับนึง ก็เลยมาแบบช้าๆ แต่ชัวร์ พอมาถึงเกาะพีพีเรือก็แวะที่จุดแรกก็คือ Monkey Beach เพื่อดูลิง (ฝรั่งคงจะชอบ) แต่ต้องระวังลิงมากัดนะครับ ไกด์บอกว่าให้เรายืนอยู่ในน้ำ เพราะลิงจะไม่กล้าลุยน้ำมา

จาก Monkey Beach (ขอโทษนะครับไม่ทราบชื่อไทยจริงๆ เพราะว่าไกด์ทราบว่าผมกับเพื่อนไม่มีปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษ เลยไม่ได้บอกเป็นชื่อไทย) นั่งเรืออีกแค่ 5 นาทีก็ถึงหาดหลักของเกาะพีพีแล้วครับ เราจะทานข้าวเที่ยงกันที่นี่ ซึ่งเร็วกว่าวันอื่นๆ เล็กน้อย แต่ก็ดีครับ...เพราะตอนเช้าผมไม่ได้ทานข้าวเช้ามา

มีชิงช้า...น่านั่ง แต่ไม่กล้าแย่งเด็ก :)

คนที่เก็บรังนกจะใช้ชีวิตอยู่ในถ้ำนี่เลยครับ นานๆ จะกลับบ้านสักทีนึง ผมเคยได้คุยกับอดีตคนเก็บรังนกท่านนึง (อายุ 90 กว่าปีแล้ว) แต่ยังแข็งแรง...และสามารถปีนหน้าผาด้วยมือเปล่าได้อีกด้วย

จากนั้นเราไปต่อกันที่ไฮไลท์ของเกาะพีพีเล ซึ่งก็คือ...

ตอนกลุ่มพวกผมไปถึง...ไม่มีนักท่องเที่ยวอยู่เลย ถามไกด์เค้าบอกว่าส่วนมากจะมากันบ่ายแก่ๆ หน่อย โชคดีจริงๆ เลย

ช่วยๆ กันเอาขยะที่ติดตัวมากลับไปยังฝั่งด้วยนะครับ เพราะบนเกาะเป็นเขตอุทยานแห่งชาติ

แหงนหน้าไปดูบนหน้าผาบ้าง...นึกไปนึกมาต้นไม้เหล่านี้นี่เก่งนะ ดินก็ไม่มี...น้ำก็น้อย...ยังสามารถเจริญเติบโดได้อีก

น่านอน...

วิวสวยจริงๆ...

ชิลกันชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงเวลาที่ต้องย้ายไปยังจุดหมายต่อไป นั่นก็คือ...

เกาะไข่ก็ได้รับความคุ้มครองจากกรมอุทยานฯ เช่นกันครับ กิจการร้านค้าต่างๆ บนเกาะล้วนได้รับอนุญาตจากกระอุทยานฯ แล้วทั้งสิ้น เก้าอี้ผ้าใบต้องเสียเงินนะครับ...คู่ละเท่าไหร่จำไม่ได้ เพราะว่าไม่ได้นั่ง อิอิ

ช่วยกันหน่อยนะครับ...การให้อาหารปลาเป็นสิ่งไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง!! ไม่ต้องไปว่าคนอื่นหรอกครับ...เริ่มที่ตัวเราเองนี่แหละ

ตรงโขดหินจะมีป้ายบอกถึงเส้นทางศึกษาธรรมชาติในแนว ปะการังใต้น้ำ โดยจะมีเชือกให้เราเกาะไปเป็นทางเพื่อดูปะการัง แต่เมื่อวานน้ำแรงมาก...ก็เลยไม่ได้ลงดำน้ำเพื่อดูปะการัง แต่คงสวยงามไม่แพ้ที่เกาะพีพีแน่นอน

เห็นของเล่นแบบนี้แล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กจังเลย ไม่รู้ตอนนั้นนั่งตากแดดเล่นทรายได้ยังไงทั้งวัน (ทุกวันนี้เลยดำซะจนยากจะกู้คืน)

ขอบคุณน่ะค่ะสำหรับภาพสวยๆ

ขอบคุณมาก ๆ ครับ

เห็นภาพบรรยากาศแล้วอยากจะไปเยือน
หลายปีแล้วที่ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลใต้

แกดำเพราะกรรมพันธุ์มากกว่า ไม่ใช่เพราะตากแดด

ขอขอบคุณนะคะ สำหรับTipดีๆ และภาพสวยๆ

รู้สึกอยากไปเที่ยวบ้างจัง

ขอบคุณมากจ้า สำหรับรายละเอียด และภาพสวย ๆ จ้า

อยากไป อยากไป อยากไป.

น่าเที่ยวเนอะ



ใครจะไปยกมือขึ้น