คุณกล้วยฯ อาจแปลกใจที่เห็นผมเข้ามาที่ห้อง ในเวลานี้ ซึ่งเป็นเวลาทำงาน..
วันนี้ ยอมรับครับหนักหัวใจกับปัญหาต่างๆ รอบตัวจนอ่อนเปลี้ยเพลียใจไปหมด
เลยขอพักสมองบ้าง เพื่อขอเรียบเรียงลำดับเรื่องราวต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาสู่
จนมืดไปหมดทุกด้าน..ไม่มีสิ่งใดที่ดีไปกว่า ขอหยุดทุกอย่างไว้ก่อน 
เคยได้ยินว่าเมื่อ หยุด แล้วจะสมาธิจะเกิด
เพิ่งอ่านเรืองความเครียดด้วยค่ะเมื่อสองสามวันมานี่เอง เค้าบอกว่าความเครียดเกิดจากการที่สมองเราตอบโต้ ป้องกันตัวเองเมื่อมีอะไรที่ทำให้ต้องกังวล ทำให้เลือด และอ๊อกซิเจ้นไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ กล้ามเนื้อเกร็ง หัวใจเต้นเร็ว หายใจสั้นลง และถี่ขึ้น ปล่อยไว้นานๆ จะทำให้เป็นโรคกล้ามเนื้อเกร็งเรื้อรัง รักษายาก อาจจะนำไปสู่โรคหัวใจ ปวดหัวโดยไม่ทราบสาเหตุด้วย
ทางแก้คือ หลีกเลี่ยง หรือ ปลีกตัวออกไปจากสถานการณ์หรือสิ่งก่อให้เกิดความเครียด อย่างที่คุณวิทยากำลังทำอยู่ หรือออกไปเดินสูดอากาศดีๆ ข้างนอกห้องนั้นๆ สูดลมหายใจเข้าและออกลึกๆ หรือแค่มองต้นไม้ใบไม้ก็ช่วยได้ ทำซักพักแล้วค่อยกลับเข้ามาใหม่ จะทำให้สมองปลอดโปร่ง ความคิดเริ่มกลับมาใหม่
ช่วงเครียดสมองเรามันปิดค่ะ ใส่อะไรไปก็ไม่รับ พยายามไปก็เปล่าประโยชน์
ต้องกู้ดไนท์แล้วค่ะ สบายใจนะคะ
