เจอเธอครั้งแรก..ใจก็หวั่นไหวเสียแล้ว..
เพราะอะไรกันนะ คิดสิคิด คิดแล้วคิดอีกไม่รู้สิเนอะว่าทำไม
เพียงได้สบตาก็หลงรักเธอตั้งแต่แรกเจอ..
หรือเธอเอาใจ แต่ไม่นะโดนดุก็บ่อย..
รู้แค่ว่าเธอน่ารักเธออบอุ่น เธอเข้าใจเรา ทั้งที่เราก็็แสนจะเอาแต่ใจ
แสนงอล แสนจะงุดหงิด แต่เธอกลับเป็นน้ำเย็น
หรืออาจเพราะเรามีด้ายแดงที่เชื่อมโดยงถึงกัน...
อยู่ที่ไหนเวลาใดก็เจอ เพราะเธอคือคนที่รอคอย..
รักนะที่รัก......ไม่ว่าเราจะเจอกันด้วยเหตุอันใด
แต่วันนี้แน่ใจว่า....รักเธอที่สุด
......................................................................
